ΑΠ 1181/2022: ως επίδοση κατ’ άρθρο 215 παρ. 2 ΚΠολΔ στον γνωστής διαμονής κάτοικο χώρας του εξωτερικού εναγόμενο θεωρείται η κατά το άρθρο 134 παρ. 1 ΚΠολΔ πλασματική επίδοση της αγωγής στον αρμόδιο Εισαγγελέα και όχι η πραγματική επίδοση αυτής στην κατοικία του εναγομένου στην χώρα διαμονής του.
Με το άρθρο 1 άρθρο δεύτερο παρ. 2 του Ν. 4335/2015, που άρχισε να ισχύει από την 1/1/2016, στα πλαίσια της νέας τακτικής διαδικασίας στην πρωτοβάθμια δίκη, που θεσπίστηκε με τον νόμο αυτόν, τροποποιήθηκε και το άρθρο 215 παρ. 2 ΚΠολΔ και ορίστηκε προθεσμία ενεργείας του ενάγοντος, ο οποίος υποχρεούται πλέον να επιδώσει την αγωγή του στον εναγόμενο μέσα σε συγκεκριμένη προθεσμία από την κατάθεσή της, η οποία προθεσμία, εάν ο εναγόμενος ή κάποιος από τους ομοδίκους του διαμένει στο εξωτερικό ή είναι άγνωστης διαμονής είναι 60 ημέρες, ενώ ορίστηκε επίσης ότι, αν ο ενάγων δεν επιδώσει την αγωγή του μέσα στην προθεσμία αυτή, τότε η αγωγή θεωρείται ως μη ασκηθείσα. Με την 1181/27-6-2022 απόφαση του Α-2 πολιτικού τμήματος του Αρείου Πάγου κρίθηκε ότι ως επίδοση κατά την ανωτέρω διάταξη στον γνωστής διαμονής κάτοικο χώρας του εξωτερικού εναγόμενο, είτε η χώρα αυτή έχει κυρώσει την από 15/11/1965 Σύμβαση της Χάγης “για την επίδοση και κοινοποίηση στο εξωτερικό δικαστικών και εξωδίκων πράξεων σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις”, την οποία έχει κυρώσει και η Ελλάδα με τον Ν. 1354/1983, είτε είναι χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην οποία για τις επιδόσεις των ανωτέρω πράξεων εφαρμόζεται ο Κανονισμός 1393/2007 του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και του Συμβουλίου Υπουργών, θεωρείται η κατά το άρθρο 134 παρ. 1 ΚΠολΔ πλασματική επίδοση της αγωγής στον αρμόδιο, κατά το άρθρο αυτό, Εισαγγελέα και όχι η πραγματική επίδοση αυτής στην κατοικία του εναγομένου στην χώρα διαμονής του.
Αφήστε το σχόλιο σας
Θα θέλατε να λάβετε μέρος στην συζήτηση