Ειδική αποζημίωση δικαστικών αντιπροσώπων, Εφόρων και Εποπτών Εξωτερικού για τις εκλογές της 25-6-2023

Δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ Β 3873/16.6.2023 η Υ.Α. 52303/14.6.2023 για την ειδική εκλογική αποζημίωση των δικαστικών αντιπροσώπων, Εφόρων και Εποπτών Εξωτερικού για τις βουλευτικές εκλογές της 25.6.2023.

Λήψη ΦΕΚ

Π.Δ. 48/24.4.2023: Ορισμός ημερομηνίας διεξαγωγής και διάρκειας της ψηφοφορίας για την εκλογή των Βουλευτών στα εκλογικά τμήματα εκτός Ελληνικής Επικράτειας

ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜ. 48

(ΦΕΚ Α΄ 102/24.4.2023)

Ορισμός ημερομηνίας διεξαγωγής και διάρκειας της ψηφοφορίας για την εκλογή των Βουλευτών στα εκλογικά τμήματα εκτός Ελληνικής Επικράτειας.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ

ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Έχοντας υπόψη:

  1. Τις διατάξεις:

α) της παρ. 4 του άρθρου 1 του ν. 4648/2019 «Διευκόλυνση άσκησης εκλογικού δικαιώματος εκλογέων που βρίσκονται εκτός Ελληνικής Επικράτειας και τροποποίηση εκλογικής διαδικασίας» (Α’ 205),

β) του π.δ. 45/2023 «Διάλυση της Βουλής, προκήρυξη εκλογής Βουλευτών και σύγκληση της νέας Βουλής» (Α’ 99).

  1. Το γεγονός ότι από τις διατάξεις του παρόντος διατάγματος δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού.
  2. Την υπ’ αρ. 83/2023 γνωμοδότηση του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Με πρόταση του Πρωθυπουργού και της Υπουργού Εσωτερικών, αποφασίζουμε:

Άρθρο Μόνο

Ορίζεται ότι η ψηφοφορία για την εκλογή των Βουλευτών σε όλα τα εκλογικά τμήματα εκτός Ελληνικής Επικράτειας, από τους εκλογείς που είναι εγγεγραμμένοι στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους εξωτερικού, θα διεξαχθεί την 20η Μαΐου 2023, ημέρα Σάββατο.

Η διάρκεια της ψηφοφορίας σε όλα τα εκλογικά τμήματα εκτός Ελληνικής Επικράτειας, ορίζεται από τις 7.00 μέχρι τις 19.00 τοπική ώρα κάθε χώρας.

Στην Υπουργό Εσωτερικών αναθέτουμε τη δημοσίευση και εκτέλεση του παρόντος διατάγματος.

Αθήνα, 24 Απριλίου 2023

ΜονΕφΘεσ 2289/2022: προθεσμία άσκησης έφεσης και αναστολή προθεσμιών λόγω covid-19

Λήψη απόφασης σε μορφή word

 

Αριθμός   2289/2022

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ  ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

 

     Συγκροτήθηκε από τη Δικαστή Κωνσταντία Συροπούλου, Εφέτη και από τη Γραμματέα Μυρτώ Καζαντζή.

     Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο την   22-9-2022, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

     ΤΟΥ ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ – ΕΝΑΓΟΝΤΟΣ: ………….. του ……….., κατοίκου …………., επί της οδού ……… αριθμ. …, με ΑΦΜ ………, ο οποίος παραστάθηκε διά του πληρεξουσίου του δικηγόρου ………… (ΑΜ ………..), ο οποίος κατέθεσε προτάσεις.

     ΤΩΝ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ – ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ: 1) ………….. του ………., κατοίκου ………….., επί της οδού ……….. αριθμ. …, 2) ……………… του ……………., κατοίκου ……….., επί της οδού ………… αριθμ. ….. και 3) Ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρίας με την επωνυμία «…………..», ως καθολικός  διάδοχος, κατόπιν απορροφήσεως της ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρίας με την επωνυμία «……………..», κατόπιν τροποποίησης της επωνυμίας της ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρίας «…………..», που εδρεύει στην ………..,  οδός ………….αριθμ. ……, με ΑΦΜ ………….., όπως εκπροσωπείται νόμιμα, οι οποίοι παραστάθηκαν διά του πληρεξουσίου τους δικηγόρου ………………. (ΑΜ ……..), ο οποίος κατέθεσε προτάσεις.

     Ο εκκαλών με την ανώνυμη εταιρία με την επωνυμία «…………..», που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη και η οποία δεν είναι διάδικος στην παρούσα δίκη, άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης την από 25-8-2015 και  με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………./1-9-2015 αγωγή,  που στρεφόταν κατά των εφεσιβλήτων και  ζήτησε όσα αναφέρονται σε αυτήν.

Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων η  3261/2017 μη οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης,  η οποία ανέβαλε την έκδοση της οριστικής απόφασης προκειμένου να διεξαχθεί ιατρική πραγματογνωμοσύνη. Στη συνέχεια, με τη με αριθμ. έκθ. κατ. ………/27-9-2018 κλήση των εναγόντων η υπόθεση επανεισήχθη προς συζήτηση και εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων η 8156/2019 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, η οποία δέχθηκε εν μέρει  την αγωγή ως βάσιμη στην ουσία της.

     Ο εκκαλών – πρώτος ενάγων άσκησε την από 12-4-2022 έφεσή του, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου με αριθμό έκθεσης κατάθεσης   …………/12-4-2022,  για την οποία  ορίσθηκε δικάσιμος με την υπ΄ αριθμ. ………../12-4-2022 Πράξη  της Γραμματέα του Δικαστηρίου αυτού η αναφερόμενη στην  αρχή της απόφασης, κατά την οποία κι έγινε η συζήτηση της υποθέσεως.

     Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, οι οποίοι παραστάθηκαν όπως προαναφέρθηκε, αναφέρθηκαν στις προτάσεις τους, που κατέθεσαν εμπρόθεσμα.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

     Στην παρ. 1 του άρθρου 74 του Ν. 4690/2020 ( «Κύρωση Π.Ν.Π. σχ. με κορωνοϊό/Επαναλειτουργία δικαστηρίων»- ΦΕΚ A΄ 104/30-5-2020) ορίζεται ότι: «1. Το χρονικό διάστημα της επιβολής του μέτρου της προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των δικαστηρίων και των εισαγγελιών της Χώρας (13.3.2020 – 31.5.2020) δεν υπολογίζεται στις νόμιμες και δικαστικές προθεσμίες για τη διενέργεια διαδικαστικών και εξώδικων πράξεων, καθώς και άλλων ενεργειών ενώπιον των δικαστηρίων, συμβολαιογράφων ως υπαλλήλων του πλειστηριασμού, υποθηκοφυλακείων, κτηματολογικών γραφείων και άλλων τρίτων προσώπων. Μετά τη λήξη της παραπάνω αναστολής οι προθεσμίες αυτές τρέχουν για όσο χρονικό διάστημα υπολείπεται για να συμπληρωθεί η αντίστοιχη προβλεπόμενη από τον νόμο προθεσμία. Ειδικότερα οι προθεσμίες της παρ. 2 του άρθρου 215, των παρ. 1 και 2 του 237 και του άρθρου 238 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (ΚΠολΔ), καθώς και οι προθεσμίες άσκησης ανακοπών, με εξαίρεση τις προθεσμίες του άρθρου 934 ΚΠολΔ, ένδικων μέσων και πρόσθετων λόγων δεν συμπληρώνονται, αν δεν παρέλθουν επιπλέον τριάντα (30) ημέρες από την προβλεπόμενη λήξη τους». Με τη ρύθμιση δε του ως άνω άρθρου, η διαδρομή της προθεσμίας συνεχίζεται (χωρίς να αφετηριάζεται εκ νέου) από την άρση της αναστολής (1.6.2020) και μέχρι πέρατος της προθεσμίας, με την πρόσθεση και άλλων 30 ημερών στις προθεσμίες που ειδικά προβλέπονται στο εδ. γ της § 1 επ’ αυτού. Το αντικείμενο της παρ. 1 εξαντλείται αποκλειστικά στη ρύθμιση της επίπτωσης της αναστολής της λειτουργίας των δικαστηρίων κατά την κρίσιμη περίοδο από 13.3.2020 – 31.5.2020 στις δικονομικές και νόμιμες προθεσμίες (ΚΥΑ Δ1α/ΓΠοικ.17733 ΦΕΚ Β΄833/12-3-2020, ΚΥΑ Δ1α/ΓΠοικ.33202 ΦΕΚ Β΄2033/28-5-2020).  Στη συνέχεια, στο άρθρο 83 του του Ν. 4790/2021 (ΦΕΚ Α` 48/31-3-2021) περιλήφθηκαν διατάξεις για την επαναλειτουργία των δικαστηρίων και στην παράγραφο 1 αυτού  ορίζεται ότι : «Το χρονικό διάστημα από τις 7.11.2020 έως και την ημερομηνία λήξης της επιβολής του μέτρου της προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των δικαστηρίων και των εισαγγελιών της χώρας, δυνάμει της κοινής υπουργικής απόφασης του άρθρου 11 της από 11.3.2020 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου (Α`  55), η οποία κυρώθηκε με το άρθρο 2 του ν. 4682/2020 (Α΄  76), δεν υπολογίζεται στις νόμιμες και δικαστικές προθεσμίες για τη διενέργεια διαδικαστικών και εξώδικων πράξεων, καθώς και άλλων ενεργειών ενώπιον των δικαστηρίων, συμβολαιογράφων ως υπαλλήλων του πλειστηριασμού, υποθηκοφυλακείων, κτηματολογικών γραφείων και άλλων τρίτων προσώπων, καθώς και στις προθεσμίες παραγραφής των συναφών αξιώσεων. Μετά τη λήξη του χρονικού διαστήματος του πρώτου εδαφίου, οι προθεσμίες αυτές τρέχουν για όσο χρονικό διάστημα υπολείπεται για να συμπληρωθεί η αντίστοιχη προβλεπόμενη από τον νόμο προθεσμία. Οι προθεσμίες που ανεστάλησαν κατά τα προηγούμενα εδάφια, δεν συμπληρώνονται, εάν δεν παρέλθουν επιπλέον δέκα (10) ημέρες από την προβλεπόμενη λήξη τους». Ειδικότερα δε για την Περιφερειακή Ενότητα Θεσσαλονίκης δημοσιεύτηκε η ΚΥΑ Δ1α/ΓΠοικ. 69239 – ΦΕΚ 4777/Β’ /29-10-2020, βάσει της οποίας το χρονικό διάστημα  που δεν υπολογίζεται στις ως άνω προθεσμίες είναι από 30-10-2020 έως 5-4-2021 (ΚΥΑ Δ1α/ΓΠ.οι. 20651 ΦΕΚ Β΄ 1308/3-4-2021). Ακολούθως,  με την ερμηνευτική διάταξη του άρθρου 25 του Ν.  4792/2021(A` 54) ορίστηκε ότι:  “Κατά την αληθή έννοια του άρθρου 83 του ν. 4790/2021 (Α΄ 48), ως ημερομηνία λήξης της επιβολής του μέτρου της προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των πολιτικών δικαστηρίων της χώρας για τον υπολογισμό των νόμιμων και δικαστικών προθεσμιών, λογίζεται η ημερομηνία άρσης της αναστολής των προθεσμιών, η οποία επήλθε με τη λήξη ισχύος της υπό στοιχεία Δ1α/Γ.Π.οικ.18877/26.3.2021 κοινής απόφασης των Υπουργών Οικονομικών, Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Προστασίας του Πολίτη, Εθνικής Άμυνας, Παιδείας και Θρησκευμάτων, Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Υγείας, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Πολιτισμού και Αθλητισμού, Δικαιοσύνης, Εσωτερικών, Μετανάστευσης και Ασύλου, Ψηφιακής Διακυβέρνησης, Υποδομών και Μεταφορών, Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και του Υφυπουργού στον Πρωθυπουργό “Έκτακτα μέτρα προστασίας της δημόσιας υγείας από τον κίνδυνο περαιτέρω διασποράς του κορωνοϊού COVID-19 στο σύνολο της Επικράτειας για το διάστημα από τη Δευτέρα 29 Μαρτίου 2021 και ώρα 6:00 έως και τη Δευτέρα, 5 Απριλίου 2021 και ώρα 6:00” (Β` 1194), ήτοι η 6.4.2021″». Με τη ρύθμιση του άρθρου 83 του Ν. 4790/2021 ο νομοθέτης επιχείρησε να αντιμετωπίσει το πλήθος των ερμηνευτικών προβλημάτων που ανέκυψαν εξαιτίας της αναστολής της λειτουργίας των δικαστηρίων από 07-11-2020 και εντεύθεν. Η ρύθμιση κατά τα ουσιώδη σημεία της επιχειρεί να αντιγράψει το μάλλον επιτυχημένο πρότυπο του άρθρου 74 Ν. 4690/2020, που ρύθμισε την επαναλειτουργία των δικαστηρίων μετά την αναστολή της περιόδου από 13-3-2020 έως 31-5-2020, με κατ΄ ιδίαν αποκλίσεις, οι οποίες εν μέρει μόνον δικαιολογούνται από το γεγονός ότι στη δεύτερη περίοδο της πανδημίας η αναστολή της λειτουργίας των δικαστηρίων δεν υπήρξε ενιαία και καθολική. Στην περίπτωση δικονομικών προθεσμιών που εκφράζονται σε μήνες, τίθεται το ζήτημα για τον ενδεδειγμένο τρόπο υπολογισμού της διαδρομής της σωζόμενης προθεσμίας μετά την αναστολή. Ουσιαστικά, ο προβληματισμός αναφύεται εδώ ενόψει του γεγονότος ότι λόγω της αναστολής, προθεσμίες οι οποίες αρχικά εκφραζόταν σε έτη ή μήνες, έχουν μετασχηματισθεί εκ του αποτελέσματος σε προθεσμίες αποτελούμενες από μήνες και ημέρες. Δοθέντος ότι ο νομοθέτης παρέλειψε να περιλάβει ειδική ρύθμιση στο άρθρο 83 του Ν. 4790/2021, διαφαίνεται ασφαλέστερη η αντιμετώπιση του προβλήματος μέσω της προσφυγής στη ρύθμιση του άρθρου 145 παρ. 5 ΚΠολΔ.  Το πεδίο εφαρμογής του άρθρου 83 παρ. 1 του Ν. 4790/2021 καταλαμβάνει (κατ’ αρχήν) προθεσμίες ενδίκων βοηθημάτων και μέσων οι οποίες καταλήφθηκαν από την αναστολή της περιόδου 7-11-2020 έως 6-4-2021, είτε επειδή αφετηριάσθηκαν πριν τις 7-11-2020, είτε επειδή το αφετήριο γεγονός της προθεσμίας έλαβε χώρα στη διάρκεια της αναστολής. Ο νομοθέτης παρέλειψε να προσδιορίσει την «προβλεπόμενη λήξη» της προθεσμίας και ειδικότερα να εξειδικεύσει αν η ρύθμιση αναφέρεται στην προβλεπόμενη λήξη της προθεσμίας χωρίς να προσμετρούνται οι ημέρες της αναστολής ή στη λήξη της προθεσμίας όπως αυτή διαμορφώνεται μετά την αφαίρεση των ημερών της αναστολής. Ορθότερο και συνεπέστερο προς στη λειτουργία της αναστολής, όπως αυτή διαμορφώνεται στη ρύθμιση, είναι να γίνει δεκτή η δεύτερη εκδοχή (βλ. Παν. Γιαννόπουλο, Η ρύθμιση του άρθρου 83 του Ν. 4790/2021 Ερμηνευτικά ζητήματα που αναφύονται από τη ρύθμιση του άρθρου 83 Ν. 4790/2021 όσον αφορά την επαναλειτουργία των πολιτικών δικαστηρίων – Εισήγηση σε ηλεκτρονική ημερίδα του ΔΣ Καβάλας (28-4-2021), Sakkoulas online, αρ. 1). Σκοποί των ρυθμίσεων των ως άνω άρθρων (74 του Ν. 4690/2020 και 83 του του Ν. 4790/2021)  ήταν τόσο η διασφάλιση των δικαιωμάτων των διαδίκων, με την παροχή σ΄αυτούς ενός ευλόγου και επαρκούς  χρόνου για την άσκηση των δικονομικών τους δικαιωμάτων και την αποτροπή του αιφνιδιασμού τους σε περίπτωση που  κάποια δικονομική  προθεσμία θα έληγε σε σύντομο χρονικό διάστημα μετά την άρση εκάστης αναστολής λειτουργίας των δικαστηρίων όσο και η θεραπεία λόγων δημοσίου συμφέροντος (δημόσιας υγείας), έτσι ώστε με το διαδικαστικό πλαίσιο της επαναλειτουργίας των δικαστηρίων, μετά τις χορηγηθείσες αναστολές, να διασφαλίζεται η αποτροπή, στο μέτρο του εφικτού, του συνωστισμού στις γραμματείες, στις δικαστικές υπηρεσίες και στα ακροατήρια των δικαστηρίων στο διάστημα αμέσως μετά την άρση της αναστολής. Ο νομοθέτης αξιολογώντας διαφορετικά κάθε φορά τα δεδομένα εκάστης αναστολής στα πλαίσια της πανδημίας, στη μεν πρώτη περίπτωση της αναστολής από 13-3-2020 έως 31-5-2020, προέκρινε τη χορήγηση προθεσμίας παράτασης 30 ημέρων για τις προθεσμίες που θα έληγαν μετά την αναστολή αυτή, στη δε δεύτερη περίπτωση της αναστολής  από 7.11.2020 (30-10-2020 για τα δικαστήρια της Θεσσαλονίκης) έως 6.4.2021 επέλεξε τη χορήγηση συντομότερης προθεσμίας παράτασης και δη μόνο αυτή των 10  ημερών για τις προθεσμίες που θα έληγαν μετά την αναστολή αυτή. Ειδικότερα, οι ρυθμίσεις των  άρθρων 1 § 1 εδ. τελ. του άρθρου 74 του Ν. 4690/2020 και 1 § 1 εδ. τελ. του άρθρου 83 του του ν. 4790/2021, έχουν εξαιρετικό χαρακτήρα, οπότε το πεδίο εφαρμογής τους καταλαμβάνει αποκλειστικά τις περιοριστικά αναφερόμενες στις διατάξεις αυτές προθεσμίες και την περίοδο της αναστολής στην οποία η καθεμία από τις διατάξεις αυτές αναφέρεται. Έτσι, οι παρατάσεις που χορηγήθηκαν με τα άρθρα 74 του ν. 4690/2020 και 83 του του ν. 4790/2021 για επιπλέον  30 ημέρες και  10 ημέρες αντίστοιχα από την άρση των αναστολών,  προβλέφθηκαν κατ’ εξαίρεση για τις δικονομικές προθεσμίες που θα έληγαν  σε σύντομο χρονικό διάστημα μετά την άρση καθεμίας από τις χορηγηθείσες αναστολές, που για μεν την πρώτη διάταξη ( άρθρ.74 παρ.1 του ν. 4690/2020) ήταν από 13.3.2020 – 31.5.2020, για δε τη δεύτερη διάταξη (άρθρ. 83 του του ν. 4790/2021) ήταν από 30-10-2020 έως 6-4-2021 (για τα δικαστήρια της Θεσσαλονίκης). Η πρακτική σημασία  δε των παρατάσεων αυτών (< 30 ημερών και < 10 ημερών) εντοπιζόταν για όσες περιπτώσεις δικονομικών προθεσμιών καταλείπετο βραχύ χρονικό περιθώριο ως τη λήξη τους για καθεμία από τις ως άνω χορηγηθείσες αναστολές, ήτοι αφορούσε τις περιπτώσεις κατά τις οποίες το χρονικό σημείο λήξης της προθεσμίας ενέπιπτε σε χρονικό σημείο μετά την άρση εκάστης αναστολής, το οποίο μετατίθεται κατά 30 μέρες στην πρώτη αναστολή και κατά 10 μέρες στη δεύτερη αναστολή (βλ. Ενημερωτικό Σημείωμα για τις ρυθμίσεις της υπ’ αρ. 316/27.5.2020 τροπολογίας του Υπουργείου Δικαιοσύνης επί του ΣχΝ του Υπουργείου Υγείας για την Κύρωση της από 13.4.2020 ΠΝΠ «Μέτρα για την αντιμετώπιση των συνεχιζόμενων συνεπειών της πανδημίας του κορωνοϊού COVID-19 κ.λ.π. – Κ.Φ. Καλαβρός, Σπ. Τσαντίνης, Π. Σ. Γιαννόπουλος). Εξάλλου, στο άρθρο 49 του ν. 4963/2022, με τίτλο «Πεδίο εφαρμογής της αναστολής των προθεσμιών που εισήχθησαν με το πρώτο και δεύτερο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 74 του ν. 4690/2020 και την παρ.1 του άρθρου 83 του ν. 4790/2021»,   ορίζεται ότι: « 1. Κατά την αληθή έννοια του πρώτου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 74 του ν. 4690/2020 (Α΄104) και του πρώτου εδάφιου της περ. α΄ της παρ. 1 του άρθρου 83 του ν.4790/2021 (Α΄48) ως προθεσμίες άσκησης ενδίκων βοηθημάτων και μέσων που ανεστάλησαν κατά το διάστημα από 13.3.2020 ως 31.5.2020 και από 7.11.2020 έως 5.4.2021, νοούνται και οι προθεσμίες της παρ. 2 του άρθρου 518, της παρ. 5 του άρθρου 545 και της παρ. 3 του άρθρου 564 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας [π.δ.503/1985, (Α΄182) ΚΠολΔ].  2. Κατά την αληθή έννοια του τρίτου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 74 του ν. 4690/2020 και του τρίτου εδαφίου της περ. α΄ της παρ. 1  του άρθρου 83 του ν.4790/2021 ως προθεσμίες άσκησης ενδίκων μέσων των οποίων παρατείνεται η λήξη νοούνται και οι προθεσμίες της παρ. 2 του άρθρου 518, της παρ. 5 του άρθρου 545 και της παρ. 3 του άρθρου 564 ΚΠολΔ». Η διάταξη αυτή θεσπίστηκε μετά τη διχογνωμία που είχε ανακύψει στη νομολογία σχετικά με το αν  καταλαμβάνονται από το χρονικό διάστημα της αναστολής και οι καταχρηστικές προθεσμίες, όπως αυτές των άρθρων 564 παρ.3 ΚΠολΔ για την αναίρεση και  518 παρ.2 ΚΠολΔ για την έφεση (βλ. ενδεικτικά την ΑΠ 460/2022 σύμφωνα με την οποία η καταχρηστική προθεσμία της αναίρεσης καταλαμβανόταν από το  διάστημα της αναστολής και την ΑΠ 762/2022 σύμφωνα με την οποία η καταχρηστική προθεσμία της αναίρεσης δεν είναι επιδεκτική αναστολής) και ορίστηκε πλέον ρητά ότι σύμφωνα με τα άρθρα 74 παρ. 1 και  83 παρ.1 του ν.4790/2021  ως προθεσμίες άσκησης ενδίκων βοηθημάτων και μέσων που ανεστάλησαν κατά το διάστημα από 13.3.2020 ως 31.5.2020 και από 7.11.2020 έως 6.4.2021 και των οποίων  παρατείνεται η λήξη νοείται μεταξύ άλλων και η προθεσμία της παρ. 2 του άρθρου 518 ΚΠολΔ. Συνακόλουθα προς τα ανωτέρω, στην περίπτωση που η ως άνω  καταχρηστική διετής προθεσμία της έφεσης εκκινήσει πριν την πρώτη χορηγηθείσα αναστολή (από 13-3-2020 έως 31-5-2020) και στη συνέχεια συνεχίσει και καταληφθεί και από το χρονικό διάστημα  και της δεύτερης χορηγηθείσας αναστολής (από 30-10-2020 έως 6-4-2021), μετά την οποία και λήγει αυτή ( όπως στην ένδικη περίπτωση ), αναφύεται δικονομικό ζήτημα αν για τη δοθείσα παράταση προκειμένου να παραταθεί η λήξη της προθεσμίας της έφεσης θα πρέπει να αθροιστούν οι προθεσμίες των 30 ημερών του άρθρου 74 παρ.1 εδ. γ΄ του ν. 4690/2020  και των 10 ημερών του άρθρου 83 παρ.1 εδ. γ΄ του ν. 4790/2021, ώστε η προθεσμία αυτή να παραταθεί μετά τη λήξη της για σαράντα ημέρες ή αν για την παράταση μετά την λήξη της προθεσμίας θα ισχύσουν μόνο οι 10 ημέρες του  άρθρου 83 παρ.1 εδ. γ΄ του ν. 4790/2021. Το Δικαστήριο, με βάση τα ως άνω εκτεθέντα, και λαμβανομένου υπόψη ότι η προθεσμία της έφεσης είναι ενιαία και λήγει άπαξ, καθώς και του ότι επρόκειτο για εξαιρετικές και ειδικές ρυθμίσεις, ώστε κάθε άρθρο από τα προαναφερόμενα είχε διαφορετικό πεδίο εφαρμογής και δη, όπως προαναφέρθηκε, το άρθρο 74 παρ. 1 εδ. γ’ του ν.4690/2020 αναφερόταν στις προθεσμίες που  ανεστάλησαν αποκλειστικά κατά το διάστημα από 13.3.2020 ως 31.5.2020 και έληγαν μετά από αυτό, ενώ το άρθρο 83 παρ.1 εδ. γ΄ του μεταγενέστερου ν. 4790/2021, ρύθμισε ειδικά τα ζητήματα που ανέκυψαν κατά την περίοδο της αναστολής  από 7.11.2020 (30-10-2020 για τα δικαστήρια της Θεσσαλονίκης) έως 6.4.2021 και  αφορά  τις προθεσμίες που έληγαν μετά το ως άνω διάστημα, άγεται στην κρίση ότι στην ως άνω περίπτωση, εφόσον η προθεσμία της έφεσης δεν έληξε κατά το ενδιάμεσο χρονικό διάστημα που ήταν εκτός των ως άνω δύο αναστολών, ήτοι από 1-6-2020 έως 29-10-2020, εφαρμοστέα τυγχάνει αποκλειστικά η διάταξη του άρθρου 83 παρ.1 εδ. γ΄ του ν.4790/2021, ώστε η δοθείσα παράταση για την περίπτωση που η διετής προθεσμία της έφεσης λήγει μετά την περίοδο της δεύτερης αναστολής από 7.11.2020 έως 6.4.2021  να είναι μόνο αυτή των 10 ημερών. Η εκδοχή αυτή παρίσταται συνεπέστερη προς τη διαγραφόμενη βούληση του νομοθέτη. Επίσης, το συμπέρασμα αυτό, συνάγεται τόσο από τη γραμματική διατύπωση των ως άνω άρθρων ( 74 παρ.1 του ν. 4690/2020  και 83 παρ.1  του ν. 4790/2020), καθένα από τα οποία αναφέρεται σε διαφορετικό χρονικό διάστημα αναστολής, όσο και από την τελολογική τους θεώρηση, καθώς αφενός μεν κατά τον χρόνο ισχύος της διάταξης του άρθρου 74 του ν.4690/2020 δεν ήταν γνωστό ότι μετά από ορισμένο διάστημα θα ήταν απαραίτητη η θέσπιση νέας αναστολής των δικονομικών προθεσμιών, αφετέρου δε, ενόψει του ότι ο δικονομικός νομοθέτης τελούσε εν γνώσει των συνεπειών της ως άνω πρώτης αναστολής, αν ήθελε την άθροιση των ημερών εκάστης παράτασης για την περίπτωση που η προθεσμία της έφεσης έληγε μετά τις 6-4-2021 (άρση της δεύτερης αναστολής) θα το προέβλεπε ρητά είτε στο άρθρο 83 παρ.1 του ν. 4790/2021, με το οποίο ρύθμισε τα δικονομικά ζητήματα που ανέκυψαν κατά τη δεύτερη αναστολή, είτε στο άρθρο 49 του ν. 4963/2022, με το οποίο αποσαφήνισε ποιες προθεσμίες καταλαμβάνονται από την αναστολή των δικονομικών προθεσμιών που εισήχθησαν με τα άρθρα 74 παρ.1 του ν. 4690/2020  και 83 παρ.1  του ν. 4790/2020.

     Στην προκείμενη περίπτωση, η από 12-4-2022 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………/12-4-2022 έφεση του εν μέρει ηττηθέντος πρώτου ενάγοντος κατά της 8156/2019 οριστικής  απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία των αυτοκινητικών διαφορών  αρμοδίως εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρ. 498, 19 ΚΠολΔ) και για το παραδεκτό της έχει καταβληθεί το προβλεπόμενο από τη διάταξη του άρθρου 495 παρ. 3 ΚΠολΔ παράβολο ποσού εκατό (100) ευρώ. Ειδικότερα, ως προς την εμπρόθεσμη άσκηση της κρινόμενης έφεσης σημειώνονται τα ακόλουθα:  Η εκκαλουμένη απόφαση, η οποία δεν επιδόθηκε από κάποιον από τους διαδίκους  στον άλλον, δημοσιεύθηκε στις 11-7-2019 και επομένως η διετής καταχρηστική  προθεσμία άσκησης της έφεσης (άρθρ. 518 παρ.2 ΚΠολΔ) άρχισε στις 12-7-2019, δηλαδή την επομένη της δημοσίευσης της εκκαλουμένης, και θα έληγε κανονικά στις 12-7-2021. Μέχρι την έναρξη της πρώτης χορηγηθείσας αναστολής της λειτουργίας των δικαστηρίων, στις 13-3-2020, η προθεσμία της έφεσης που είχε διαδράμει ήταν αυτή των 8 μηνών.    Ωστόσο, το χρονικό διάστημα της αναστολής λειτουργίας των δικαστηρίων  από  13-3-2020 έως 31-5-2020 (2 μήνες και 18 ημέρες),  σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στη μείζονα σκέψη, δεν υπολογίζεται  στην προθεσμία άσκησης της έφεσης και έτσι, μετά τη λήξη της παραπάνω αναστολής,  η προθεσμία αυτή συνέχισε να τρέχει πάλι από 1-6-2020, ενώ η προβλεπόμενη λήξη της μετατέθηκε από τις 12-7-2021 (+ 2 μήνες και 18 ημέρες της αναστολής)  στις  30-9-2021. Ωστόσο, ενδιάμεσα και πριν  την κατά τα ως άνω λήξη της, η προθεσμία της έφεσης καταλήφθηκε και από τη δεύτερη αναστολή της λειτουργίας των δικαστηρίων λόγω της πανδημίας του covid-19, που ειδικότερα για τα δικαστήρια της Θεσσαλονίκης ήταν από 30-10-2020 έως 6-4-2021 (ήτοι 5 μήνες και 8 ημέρες). Το τελευταίο χρονικό διάστημα επίσης δεν προσμετράται στην προθεσμία του άρθρου 518 παρ.2 ΚΠολΔ),  οπότε  από τη διετή αυτή προθεσμία είχαν διαδράμει άλλοι 5 μήνες (από 1-6-2020 έως 29-10-2020).  Έτσι, συνολικά, δεν υπολογίζεται στην προθεσμία της υπό κρίση έφεσης,  λόγω, των ως άνω αναστολών και του εξ αυτής μη υπολογισμού των χρονικών διαστημάτων από 13.3.2020 έως 31.5.2020 (2 μήνες και 18 ημέρες) και από 30.10.2020 έως 6.4.2021 (5 μήνες και 8 ημέρες), συνολικά χρονικό διάστημα  7 μηνών και 26 ημερών, σύμφωνα με τις προεκτεθείσες διατάξεις των άρθρων 74 παρ.1 εδ.α του Ν. 4690/2020 και 83 παρ.1 εδ.α του Ν. 4790/2021 (ΑΠ 987/22 ΝΟΜΟΣ). Μετά δε τη λήξη της τελευταίας παραπάνω αναστολής, η οποία  επήλθε  στις 6-4-2021 (άρθρ. 25 του Ν. 4792/2021), η προθεσμία της έφεσης συνέχισε  για όσο χρονικό διάστημα υπολειπόταν για να συμπληρωθεί και μέχρι την κατάθεσή της στη Γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου στις 12-4-2022, παρήλθαν ακόμη 12 μήνες και έξι ημέρες. Συνολικά δηλαδή, μετά την αφαίρεση του χρονικού διαστήματος των χορηγηθεισών αναστολών (από 13-3-2020 έως 31-5-2020 και από 30-10-2020 έως 6-4-2021), ο εκκαλών κατέθεσε την έφεσή του έπειτα από διάστημα (8 μήνες + 5 μήνες + 12 μήνες και 6 ημέρες =) 25 μηνών και έξι ημερών από τη δημοσίευση της 8156/2019 εκκαλούμενης απόφασης. Σύμφωνα, όμως, με όσα ρητά ορίζονται στη διάταξη του άρθρου 83 παρ.1 περ. α` εδ. τελ. του Ν. 4790/2021, η διετής προθεσμία της έφεσης συμπληρώθηκε μετά την παρέλευση από την προβλεπόμενη λήξη της επιπλέον δέκα (10) ημερών, ήτοι, ενόψει του ότι ήδη εκτός του χρονικού διαστήματος των ως άνω αναστολών είχε παρέλθει  από την προθεσμία αυτή χρονικό διάστημα [8 μήνες (από 12-7-2019 έως 12-3-2020) + 5 μήνες (από 1-6-2020 έως 29-10-2020)=] 13 μηνών, η καταληκτική ημερομηνία για την κατάθεση της έφεσης,  ήταν μετά την πάροδο άλλων (24-13=)11 μηνών από τις 6-4-2021 και την πρόσθεση και των 10 ημερών της παράτασης του άρθρου 83 παρ.1εδ. γ΄ του ν. 4790/2021, στις [(6-4-2021+11 μήνες)= 6-3-2022 + 10 ημέρες] στις 16-3-2022. Η κρινόμενη έφεση, όμως, όπως προαναφέρθηκε, ασκήθηκε στις 12-4-2022, δηλαδή, μετά την κατά τα ανωτέρω λήξη της πιο πάνω προθεσμίας στις 16-3-2022. Σχετικά δε με τον ισχυρισμό του εκκαλούντος ότι η έφεσή του είναι εμπρόθεσμη διότι οι ημέρες παράτασης της προθεσμίας των 10 και των 30 ημερών, που προβλέφθηκαν με τις διατάξεις των άρθρων 74 παρ.1 εδ. γ΄ του ν.4690/2020 και 83 παρ.1 του ν. 4790/2021 αντίστοιχα, αθροίζονται, σημειώνεται ότι, σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στη μείζονα σκέψη, προϋπόθεση για την πρόσθεση και της παράτασης των 30 ημερών του άρθρου 74 παρ.1 εδ. γ΄ του ν. 4690/2020 στην καταχρηστική προθεσμία της έφεσης, ήταν η λήξη της να τοποθετείται χρονικά μετά το χρονικό διάστημα της πρώτης αναστολής (από 13-3-2020 έως 31-5-2020)  και πριν το  χρονικό διάστημα της δεύτερης αναστολής   (από 30-10-2020 έως 6-4-2021), στην ένδικη, όμως, περίπτωση, εφόσον η προθεσμία αυτή καταλήφθηκε και από τη δεύτερη αναστολή και έληξε μετά από αυτή υπό το δικονομικό καθεστώς που θέσπισε ο ν. 4790/2021,  εφαρμοστέα τυγχάνει η διάταξη του άρθρου 83 παρ.1 του νόμου αυτού (4790/2021), σύμφωνα με την οποία  για τις προθεσμίες που ανεστάλησαν από 30-10-2020 έως  6-4-2021 και έληξαν μετά από αυτό το χρονικό διάστημα, προβλέπεται παράταση μόνο 10 ημερών. Την παραδοχή αυτή του δικαστηρίου δεν μεταβάλλει η διάταξη της παρ.2 του  άρθρου 49 του ν. 4963/2022, σύμφωνα με την οποία η παράταση της λήξης της προθεσμίας των διαδικαστικών πράξεων που παρασχέθηκε με το άρθρο 74 παρ.1 εδ .γ΄ του ν. 4690/2020 και του άρθρου 83  παρ.1 εδ. γ΄ περ. α΄ του ν.4790/2021, ισχύει και για την καταχρηστική προθεσμία της έφεσης (άρθρ.518 παρ.2), διότι, σύμφωνα  και με τα εκτιθέμενα στη μείζονα σκέψη, σκοπός του νομοθέτη με την ως άνω πρόβλεψη ήταν να αποσαφηνίσει ότι και η καταχρηστική προθεσμία της έφεσης εμπίπτει στις παρατάσεις των δικονομικών προθεσμιών που χορηγήθηκαν με τις ως άνω διατάξεις και όχι η άθροιση των ημερών των παρατάσεων των 30 και 10 ημερών αντίστοιχα σε περίπτωση που η προθεσμία της έφεσης έληγε μετά τη δεύτερη χορηγηθείσα αναστολή, όπως ισχυρίζεται ο εκκαλών. Κατ’ ακολουθίαν των προαναφερομένων,  η ένδικη έφεση ασκήθηκε εκπροθέσμως και επομένως, πρέπει, μετά από αυτεπάγγελτο έλεγχο, αλλά και κατά παραδοχή του σχετικού ισχυρισμού της εφεσίβλητης, να απορριφθεί ως απαράδεκτη λόγω της εκπρόθεσμης άσκησής της (άρθρο 495 παρ.1, 518 παρ.2 και 532 ΚΠολΔ). Επίσης, λόγω της ήττας του εκκαλούντος, πρέπει  να διαταχθεί η εισαγωγή του κατατεθέντος παραβόλου, ποσού εκατό (100) ευρώ, στο δημόσιο ταμείο, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 495 § 3 ΚΠολΔ. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας πρέπει να συμψηφιστούν μεταξύ των διαδίκων διότι η ερμηνεία των κανόνων δικαίου που εφαρμόστηκαν ήταν ιδιαίτερα δυσχερής (άρθρα  179, 183,  106, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ  αντιμωλία των   διαδίκων.

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την έφεση  ως απαράδεκτη.

ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την εισαγωγή στο Δημόσιο Ταμείο του  υπ’ αριθμ.  ……/2022 παραβόλου, ποσού εκατό (100) ευρώ.

ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ μεταξύ των διαδίκων τα δικαστικά έξοδα του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας.

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε  στο ακροατήριο του δικαστηρίου, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, στη Θεσσαλονίκη, την 1η Δεκεμβρίου 2022, απόντων των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                  Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Ν. 5037/2023 “Μετονομασία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων και διεύρυνση του αντικειμένου της με αρμοδιότητες επί των υπηρεσιών ύδατος και της διαχείρισης αστικών αποβλήτων, ενίσχυση της υδατικής πολιτικής …”

Δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ Α΄ 78/28.3.2023 ο Ν. 5037/2023 με τίτλο «Μετονομασία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων και διεύρυνση του αντικειμένου της με αρμοδιότητες επί των υπηρεσιών ύδατος και της διαχείρισης αστικών αποβλήτων, ενίσχυση της υδατικής πολιτικής – Εκσυγχρονισμός της νομοθεσίας για τη χρήση και παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές μέσω της ενσωμάτωσης των Οδηγιών ΕΕ 2018/2001 και 2019/944 – Ειδικότερες διατάξεις για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και την προστασία του περιβάλλοντος».

 

Λήψη ΦΕΚ σε μορφή pdf

 

Ν. 5036/2023 “Πλαίσιο ρύθμισης οφειλών και άλλες φορολογικές και τελωνειακές ρυθμίσεις, προστασία των συντάξεων από τον πληθωρισμό και άλλες διατάξεις για τη στήριξη της κοινωνίας και της επιχειρηματικότητας”

Δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ Α΄ 77/28.3.2023 ο Ν. 5036/2023 με τίτλο «Πλαίσιο ρύθμισης οφειλών και άλλες φορολογικές και τελωνειακές ρυθμίσεις, προστασία των συντάξεων από τον πληθωρισμό και άλλες διατάξεις για τη στήριξη της κοινωνίας και της επιχειρηματικότητας».

Με τον νόμο αυτό μεταξύ άλλων τροποποιούνται διατάξεις του Ν. 4987/2022 (Κώδικας Φορολογικής Διαδικασίας), του Ν. 2961/2001 (Κώδικας Διατάξεων Φορολογίας Κληρονομιών, Δωρεών, Γονικών Παροχών και Κερδών από Τυχερά Παίγνια), του Ν. 4223/2013 (για τον υπολογισμό του ΕΝΦΙΑ), του Ν. 4738/2020, του Ν. 2859/2000 (Κώδικας Φ.Π.Α.), του Ν. 2960/2001 (Εθνικός Τελωνειακός Κώδικας) και του Ν. 4172/2013 (Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος).

 

Λήψη ΦΕΚ σε μορφή pdf

 

ΕγκΕισΑΠ 5/2023: Νέο πλαίσιο επιθεώρησης των εισαγγελικών λειτουργών και αξιολόγησης των εισαγγελιών της χώρας-Υποχρέωση τροποποίησης των κανονισμών των εισαγγελιών εφετών και πρωτοδικών

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ
ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

ΤΜΗΜΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ & ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ

Τηλ.: 210-6411526

Αθήνα, 10-3- 2023

Αριθ. Πρωτ.: 10645/22

Αριθ. Εγκυκλίου: 5

 

Προς

Τους κ.κ. Διευθύνοντες
τις Εισαγγελίες Εφετών και Πρωτοδικών της Χώρας

ΘΕΜΑ: Νέο πλαίσιο επιθεώρησης των εισαγγελικών λειτουργών και αξιολόγησης των εισαγγελιών της χώρας-Υποχρέωση τροποποίησης των κανονισμών των εισαγγελιών εφετών και πρωτοδικών

Σας γνωρίζουμε ότι, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 104 του νέου Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων και Κατάστασης Δικαστικών Λειτουργών (Ν.4938/2022), η Ολομέλεια της Εισαγγελίας του Αρείου, με την από 9-3-2023 απόφασή της, προέβη στην κατάρτιση ενιαίου πλαισίου οδηγιών, πρακτικών και κατευθύνσεων ως προς την επιθεώρηση των εισαγγελιών πρωτοδικών και εφετών και των εισαγγελικών λειτουργών της χώρας, απευθυνόμενο προς τους επιθεωρητές και το συμβούλιο επιθεώρησης για την άσκηση των αρμοδιοτήτων τους. Στόχος του νέου πλαισίου, που περιλαμβάνει κείμενο κατευθυντήριων οδηγιών πρακτικού χαρακτήρα και δέκα παραρτήματα με τα νέα έντυπα που σχεδιάστηκαν για τις εκθέσεις επιθεώρησης (που οι επιθεωρητές θα συντάσσουν) και τους πίνακες στατιστικών στοιχείων-δεδομένων (που οι γραμματείες των εισαγγελιών θα υποβάλλουν, εμφανίζοντας τη συνολική εργασία των εισαγγελικών λειτουργών και τεκμηριώνοντας τον απολογισμό του έργου της κάθε εισαγγελίας), είναι η διασφάλιση του ενιαίου μέτρου και η αποτελεσματικότητα της επιθεώρησης των εισαγγελικών λειτουργών και της αξιολόγησης των εισαγγελιών της χώρας υπό τα δεδομένα του νέου ΚΟΔΚΔΛ, ο οποίος αναμόρφωσε ριζικά τον θεσμό της επιθεώρησης. Στα νέα ενιαία έντυπα με τους πίνακες στατιστικών στοιχείων των εισαγγελιών πρωτοδικών και των εισαγγελιών εφετών (που θα ζητούνται από τους εκάστοτε επιθεωρητές για το αντίστοιχο επιθεωρούμενο διάστημα) είναι εμφανής η (υποχρεωτική) προσαρμογή στα κριτήρια του νέου ΚΟΔΚΔΛ και η διαμόρφωσή τους κατά τρόπο λίαν αναλυτικό, ο οποίος διαφέρει από τα μέχρι τώρα ισχύοντα. Τούτο κατέστη αναγκαίο προκειμένου αφενός να εναρμονίζονται (τα στατιστικά δεδομένα) με τις απαιτήσεις των νέων ρυθμίσεων του νόμου και αφετέρου να αναδεικνύεται με τη μέγιστη δυνατή πληρότητα το σύνολο του έργου της εισαγγελίας και της εργασίας των εισαγγελικών λειτουργών (που καταγράφεται και στις εκθέσεις επιθεώρησης).

Προς επίτευξη της επιβαλλόμενης ετοιμότητας των εισαγγελιών πρωτοδικών και εφετών της χώρας να ανταποκριθούν στις αξιώσεις του νέου πλαισίου επιθεώρησης, σας απευθύνουμε την παρούσα ενημερωτική παραγγελία, δίκην γενικής οδηγίας (κατά το άρθρο 23 § 2 ΚΟΔΚΔΛ), με την οποία και σας διαβιβάζουμε τα ενσωματωμένα στο προαναφερόμενο ενιαίο πλαίσιο κατευθυντήριων οδηγιών έντυπα πινάκων στατιστικών στοιχείων (παράρτημα Α για τις εισαγγελίες πρωτοδικών, παράρτημα Β για τις εισαγγελίες εφετών), των οποίων τη σύνταξη και υποβολή θα σας ζητούν εφεξής οι οριζόμενοι επιθεωρητές (Αντεισαγγελείς του Αρείου Πάγου ή Αρεοπαγίτες). Σημειωτέον ότι η αντιστοιχούσα στα στατιστικά δεδομένα των πινάκων εργασίας των εισαγγελικών λειτουργών καταγράφεται εξ ολοκλήρου και στα νέα ενιαία έντυπα των εκθέσεων επιθεώρησής τους και αξιολογείται από τον επιθεωρητή.

Συνάμα, σας υπενθυμίζουμε ότι σύμφωνα με τα άρθρα 19 § 5 στοιχ. β και 129 § 8 ΚΟΔΚΔΛ, πριν από την έναρξη του δικαστικού έτους 2023-2024 (16-9­2023), πρέπει να λάβει χώρα τροποποίηση των κανονισμών όλων των εισαγγελιών, ώστε να θεσπισθεί «σύστημα με το οποίο αυτός που διενεργεί τη χρέωση των υποθέσεων σε κάθε εισαγγελέα τις κατατάσσει κατά τη χρέωση ανάλογα με τη σοβαρότητα και τη δυσχέρειά τους, υποχρεωτικά και αποκλειστικά από το ένα (1) που αντιστοιχεί στη λιγότερο απαιτητική έως το πέντε (5) που αντιστοιχεί στην πιο απαιτητική». Η εν λόγω τροποποίηση του κανονισμού συναρτάται με τη νέα μορφή της επιθεώρησης διότι στα κριτήρια αξιολόγησης του διευθύνοντος την εισαγγελία περιλαμβάνεται, σύμφωνα με το άρθρο 102 § 2 στοιχ. στ ΚΟΔΚΔΛ, και ο τρόπος με τον οποίον εκείνος αξιολογεί τις υποθέσεις ως προς τη σοβαρότητα και τη δυσχέρειά τους κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 19 § 5 στοιχ. β, παράλληλα δε, σύμφωνα με το άρθρο 102 § 4 στοιχ. εγ ΚΟΔΚΔΛ, η ποσοτική απόδοση και η ταχύτητα διεκπεραίωσης των υποθέσεων από όλους τους επιθεωρούμενους εισαγγελικούς λειτουργούς αξιολογείται σε σχέση με τη σοβαρότητα και τη δυσχέρειά τους, ομοίως κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 19 § 5 στοιχ. β. Ας σημειωθεί ότι η σύνδεση αυτή, της ρύθμισης του άρθρου 19 § 5 στοιχ. β με εκείνες του άρθρου 102 §§ 2,4 ΚΟΔΚΔΛ αποτυπώνεται και στα νέα ενιαία έντυπα των εκθέσεων επιθεώρησης.

Εν κατακλείδι, παρακαλούμε, αφενός για τη συμβολή στην ορθή εφαρμογή των νέων ρυθμίσεων υμών των διευθυνόντων εισαγγελέων και αφετέρου παρακαλούμε) για την αντίστοιχη αρωγή των αρμοδίων δικαστικών υπαλλήλων των εισαγγελιών σας, προκειμένου να διασφαλίζεται το ενιαίο μέτρο και να επιτυγχάνεται η αποτελεσματικότητα της επιθεώρησης όλων των εισαγγελικών λειτουργών και της αξιολόγησης των εισαγγελιών της χώρας.

Ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου

Δημήτριος Παπαγεωργίου

Συγκρότηση της Μόνιμης Επιστημονικής Επιτροπής Προσωπικών Δεδομένων

Δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ τευχ. Υ.Ο.Δ.Δ. 203/6.3.2023 η με αριθμό 9522/φ.364/2.3.2023 Απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης για την συγκρότηση της Μόνιμης Επιστημονικής Επιτροπής Προσωπικών Δεδομένων.

 

Λήψη ΦΕΚ σε μορφή pdf

 

ΑΠ 65/2023: απόρριψη έφεσης ως απαράδεκτης- υπέρβαση εξουσίας αν το δευτεροβάθμιο δικαστήριο προχώρησε στην εκδίκαση της υπόθεσης κατά τη διάρκεια αναστολής λειτουργίας των δικαστηρίων λόγω των μέτρων κατά του COVID-19

ΑΡΙΘΜΟΣ 65/2023

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

ΣΤ’ ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ

Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Ελένη Φραγκάκη, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Ελένη Κατσούλη, Δημήτριο Τράγκα, Ελένη Μπερτσιά και Αγάπη Τζουλιαδάκη-Εισηγήτρια, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 11 Οκτωβρίου 2022, με την παρουσία της Αντεισαγγελέως του Αρείου Πάγου Βιργινίας Σακελλαροπούλου (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου) και του Γραμματέως Χαράλαμπου Αθανασίου, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντα – κατηγορουμένου Δ. Κ. του Ι., κατοίκου … που εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο του Αναστασία Χρονοπούλου, περί αναιρέσεως της υπ’ αριθ. ΖΤ 202/2021 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών.
Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ’ αυτή, και ο αναιρεσείων -κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 22-3-2022 αίτησή του αναίρεσης, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 364/2022.
Αφού άκουσε Την Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, που πρότεινε να απορριφθεί η κρινόμενη αίτηση αναίρεσης και την πληρεξούσια δικηγόρο του αναιρεσείοντα, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά,

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Η υπό κρίση από 22-3-2022, με αριθμό ΕΜ: 8/2022, αίτηση του Δ. Κ. του Ι., κατοίκου … για αναίρεση της απόφασης ΖΤ 202/2021 του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, με την οποία απορρίφθηκε, ερήμην του, ως απαράδεκτη η έφεσή του κατά της υπ’ αρ. 20077/2012 αποφάσεως του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, με την οποία κηρύχθηκε ένοχος για τις αξιόποινες πράξεις της μη κακόβουλης βλασφημίας, της εξύβρισης και της φθοράς ξένης ιδιοκτησίας και του επιβλήθηκε συνολική ποινή φυλάκισης οκτώ (8) μηνών, μετατραπείσα προς δέκα (10) € ημερησίως, ασκήθηκε νομότυπα, ήτοι με δήλωση του πληρεξουσίου δικηγόρου του αναιρεσείοντος ενώπιον του γραμματέα του εκδόσαντος την προσβαλλόμενη απόφαση δικαστηρίου, και εμπρόθεσμα, διότι ναι μεν ασκήθηκε μετά την πάροδο είκοσι (20) ημερών από την καταχώριση της προσβαλλόμενης απόφασης στο ειδικό βιβλίο που τηρείται από το εκδόν αυτήν ποινικό Δικαστήριο, πλην όμως δεν προκύπτει ότι επιδόθηκε στον απόντα κατά την απαγγελία της αναιρεσείοντα (άρθρα 462, 466 παρ.1α, 473 παρ.2, 3, 474 παρ.1 του ΚΠΔ). Περαιτέρω ασκήθηκε από πρόσωπο δικαιούμενο και έχον έννομο και ατομικό προς τούτο συμφέρον, αφού ο αναιρεσείων υφίσταται βλάβη από την προσβαλλόμενη απόφαση, με την οποία τελεσιδίκησε η καταδίκη του για τις προαναφερόμενες αξιόποινες πράξεις και με την αναίρεση αυτής προσδοκά δικονομικό και ουσιαστικό όφελος, περιέχει δε παραδεκτούς λόγους αναίρεσης από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ’, Η’ και Θ’ του Κ.Π.Δ. (έλλειψη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας, παράνομη απόρριψη της έφεσης ως απαράδεκτης και υπέρβαση εξουσίας) και, συνεπώς, είναι παραδεκτή.
Κατά την έννοια της διατάξεως του άρθρου 510 παρ.1 στοιχ. Θ’ του Κ.Π.Δ., υπέρβαση εξουσίας, που ιδρύει τον από τη διάταξη αυτή προβλεπόμενο λόγο αναιρέσεως, υπάρχει, όταν το δικαστήριο άσκησε δικαιοδοσία που δεν του παρέχεται από το νόμο ή έχει μεν τέτοια δικαιοδοσία, δεν συντρέχουν όμως οι όροι, οι οποίοι του παρέχουν την εξουσία να κρίνει στη συγκεκριμένη περίπτωση ή, όταν αρνείται να ασκήσει δικαιοδοσία, η οποία του παρέχεται από το νόμο στη συγκεκριμένη περίπτωση, αν και συντρέχουν οι απαιτούμενοι γι’ αυτό κατά το νόμο όροι. Στην πρώτη περίπτωση, που το δικαστήριο αποφασίζει κάτι, για το οποίο δεν έχει δικαιοδοσία, υπάρχει θετική υπέρβαση εξουσίας, ενώ στη δεύτερη περίπτωση, που παραλείπει να αποφασίσει κάτι, το οποίο υποχρεούται στα πλαίσια της δικαιοδοσίας του, υπάρχει αρνητική υπέρβαση εξουσίας (Ολ. ΑΠ 3/2005, 1/2008). Έτσι όταν το δικαστήριο προχώρησε, απόντος του εκκαλούντος-κατηγορουμένου, στην απόρριψη της έφεσης ως εκπρόθεσμης, ενώ η επίδοση της εκκαλουμένης αποφάσεως ήταν άκυρη και επομένως έπρεπε να θεωρηθεί ότι η έφεση ασκήθηκε εμπροθέσμως, η απόφαση του υπόκειται σε αναίρεση για την αναιρετική πλημμέλεια της αρνητικής υπέρβασης εξουσίας (ΑΠ 196/2021). Στην προκειμένη περίπτωση, από την παραδεκτή, για τις ανάγκες του αναιρετικού ελέγχου, επισκόπηση των εγγράφων της δικογραφίας, προκύπτουν τα ακόλουθα: Με την υπ’ αρ. 20077/15-2-2012 απόφαση του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, ο κατηγορούμενος και ήδη αναιρεσείων καταδικάσθηκε, ερήμην του, για τις αξιόποινες πράξεις της μη κακόβουλης βλασφημίας, της εξύβρισης και της φθοράς ξένης ιδιοκτησίας, φερόμενες ως τελεσθείσες στις 23-8-2007, σε συνολική ποινή φυλάκισης οκτώ (8) μηνών, μετατραπείσα σε χρηματική προς δέκα (10) € ημερησίως. Κατά της απόφασης αυτής ο αναιρεσείων άσκησε την υπ’ αρ. Ε.Μ. 61/11-1-2021 έφεση επικαλούμενος ακυρότητα της επίδοσης τόσο του κλητηρίου θεσπίσματος, όσο και της ως άνω πρωτοβάθμιας απόφασης, η οποία του επιδόθηκε ως αγνώστου διαμονής στις 22-3-2013 και συγκεκριμένα ότι κατά το χρόνο αυτό διέμενε σε συγκεκριμένο τόπο και διεύθυνση διάφορο αυτού στον οποίο αναζητήθηκε, με αποτέλεσμα να μη λάβει γνώση αυτής (επίδοσης), παρά μόνον στις 31-12-2020, οπότε και συνελήφθη και ότι ως εκ τούτου η έφεση του κατά της ανωτέρω απόφασης ασκήθηκε εμπρόθεσμα και είναι παραδεκτή. Κατά την προσδιορισθείσα για την εκδίκαση της έφεσής του δικάσιμο της 8ης-3-2021 ενώπιον του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, εκδόθηκε, ερήμην του αναιρεσείοντος, η προσβαλλόμενη υπ’ αρ. ΖΤ 202/8-3-2021 απόφαση του εν λόγω Δικαστηρίου, με την οποία η έφεση του κηρύχθηκε απαράδεκτη, λόγω του εκπροθέσμου της ασκήσεώς της και επιβλήθηκαν σε βάρος του τα δικαστικά έξοδα. Πλην όμως κατά το χρόνο εκδικάσεως της ως άνω εφέσεως του αναιρεσείοντος και εκδόσεως της προσβαλλομένης απόφασης, ίσχυε η υπ’ αρ. Δ1α/ΓΠ οικ.14453 κοινή Υπουργική Απόφαση (ΦΕΚ 895/Β/6-3-2021) με τίτλο “έκτακτα μέτρα προστασίας της δημόσιας υγείας από τον κίνδυνο περαιτέρω διασποράς του κορωνοϊού COVID-19 στο σύνολο της επικράτειας για το διάστημα από την Πέμπτη 4 Μαρτίου 2021 και ώρα 6:00 έως και την Τρίτη, 16 Μαρτίου 2021 και ώρα 6.00”, με την οποία αποφασίστηκε η επιβολή του μέτρου της προσωρινής αναστολής λειτουργίας όλων των Δικαστηρίων και Εισαγγελιών στο σύνολο της Επικράτειας για το χρονικό διάστημα από 4-3-2021 έως και 16-3-2021. Ειδικότερα, κατά το άρθρο 1 παρ.4 και στο “επίπεδο πολύ αυξημένου κινδύνου” στο οποίο εντάχθηκε η περιφέρεια Αττικής (άρθρο 1 παρ.1Α): “Αναστέλλονται προσωρινά αα) οι δίκες ενώπιον των πολιτικών και ποινικών δικαστηρίων, αβ) οι νόμιμες και δικαστικές προθεσμίες για τη διενέργεια διαδικαστικών πράξεων και άλλων ενεργειών ενώπιον των υπηρεσιών των δικαστηρίων και των εισαγγελιών, καθώς και της παραγραφής των συναφών αξιώσεων, αγ) οι κατά τις κείμενες διατάξεις διαδικασίες αναγκαστικής εκτέλεσης και της διενέργειας πλειστηριασμών. β) εξαιρούνται από την εφαρμογή της υποπερ. αα: βα) η χορήγηση και ανάκληση προσωρινών διαταγών… ββ) όλες οι διαδικαστικές πράξεις και ενέργειες που ορίζονται στα άρθρα 68 επ. του ν.4307/2014…. βγ) η εκδίκαση αυτόφωρων πλημμελημάτων…. βδ) η κλήρωση των ενόρκων…, βε) η εκδίκαση κακουργημάτων για τους προσωρινά κρατούμενους κατηγορουμένους… βστ) η εκδίκαση των αιτήσεων αναστολής εκτέλεσης κατά τα άρθρα 471 και 497 του ΚΠΔ, ακύρωσης της διαδικασίας κατά τα άρθρα 341 και 435 ΚΠΔ, ακύρωσης της απόφασης κατά τα άρθρα 430 και 431 ΚΠΔ, αναβολής ή διακοπής εκτέλεσης της ποινής κατά τα άρθρα 555 και 557 ΚΠΔ, αιτήσεων που αφορούν τον καθορισμό συνολικής ποινής κατά το άρθρο 551 ΚΠΔ, στην απότιση της χρηματικής ποινής σε δόσεις… κατά τα άρθρα 80 ΠΚ και 82 του προϊσχύσαντος ΠΚ… και στη μετατροπή της χρηματικής ποινής… σε παροχή κοινωφελούς εργασίας κατά την παρ.5 του άρθρου 82 του προϊσχύσαντος ΠΚ, βζ) οι ποινικές δίκες που αφορούν… πλημμελήματα, ο χρόνος παραγραφής των οποίων συμπληρώνεται εντός του χρονικού διαστήματος από την έναρξη της αναστολής μέχρι και τις 31-8-2021. Το δικαστήριο αποφασίζει κατά περίπτωση, για την εκδίκαση ή τη διακοπή αυτών, βη) η δημοσίευση αποφάσεων, γ) για τις ποινικές δίκες που άρχισαν πριν την ημερομηνία έναρξης της αναστολής και έχουν διακοπές για δικάσιμο εντός του χρονικού διαστήματος της αναστολής το δικαστήριο κατά την ορισθείσα δικάσιμο αποφασίζει κατά περίπτωση για την εκδίκαση ή την εκ νέου διακοπή αυτών λαμβανομένων υπόψη των παραπάνω εξαιρέσεων”. Υπό το πρίσμα αυτό δεν ήταν επιτρεπτή η εκδίκαση της υπ’ αρ.61/2021 εφέσεως του αναιρεσείοντος, η οποία συζητήθηκε κατά τη δικάσιμο της 8ης-3-2021 ενώπιον του δευτεροβαθμίου Δικαστηρίου, αφού κατά το χρόνο αυτό ήταν σε ισχύ η προαναφερόμενη κοινή Υπουργική Απόφαση περί προσωρινής αναστολής της λειτουργίας, μεταξύ άλλων, και των ποινικών δικαστηρίων σε όλη την Επικράτεια, από την 4η-3-2021 έως και την 16η-3-2021 και η ανωτέρω έφεση του αναιρεσείοντος κατά της υπ’ αρ. 20077/2012 πρωτόδικης απόφασης του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, με την οποία καταδικάστηκε για τις προαναφερθείσες αξιόποινες και σε βαθμό πλημμελήματος τιμωρούμενες πράξεις, τελεσθείσες την 23-8-2007 με απώτατο χρόνο παραγραφής την 23-8-2015 και ήδη, ως εκ τούτου, παραγραφείσες κατά την ως άνω δικάσιμο, δεν ενέπιπτε σε καμμιά από τις προεκτεθείσες εξαιρέσεις της αναστολής λειτουργίας των ως άνω δικαστηρίων (πρ.β.λ ΑΠ 6/2021). Επομένως, το δευτεροβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο προχώρησε, ερήμην του εκκαλούντος και ήδη αναιρεσείοντος στην εκδίκαση της υποθέσεως του και με την προσβαλλόμενη απόφασή του, απέρριψε την έφεση αυτού ως απαράδεκτη, λόγω του εκπροθέσμου της ασκήσεώς της, αν και έπρεπε να απέχει από την εκδίκασή της, υπερέβη την εξουσία του. Κατόπιν τούτου, ο σχετικός, εκ του άρθρου 510 παρ. 1 στοιχ.Θ’ του Κ.Π.Δ., πρώτος αναιρετικός λόγος είναι βάσιμος και πρέπει, κατά παραδοχή του, παρελκούσης της έρευνας του δευτέρου και τελευταίου λόγου της υπό κρίση αίτησης αναίρεσης, να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση στο σύνολό της και να παραπεμφθεί η υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο Δικαστήριο συγκροτούμενο από άλλους Δικαστές, εκτός από εκείνους που δίκασαν προηγουμένως.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Αναιρεί την απόφαση ΖΤ 202/2021 του Ζ’ Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών.
Παραπέμπει την υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο Δικαστήριο, το οποίο θα συγκροτηθεί από άλλους Δικαστές, εκτός από εκείνους που δίκασαν προηγουμένως.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 22 Νοεμβρίου 2022.
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 17 Ιανουαρίου 2023.

Τοποθέτηση Διευθυντή Κατάρτισης και Επιμόρφωσης Δικαστικών Υπαλλήλων στην Εθνική Σχολή Δικαστικών Λειτουργών

Δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ τεύχ. Υ.Ο.Δ.Δ. 169/24.2.2023 η Απόφαση 7890/24.2.2023 του Υπουργού Δικαιοσύνης για την “Τοποθέτηση Διευθυντή Κατάρτισης και Επιμόρφωσης Δικαστικών Υπαλλήλων στην Εθνική Σχολή Δικαστικών Λειτουργών”

 

Αριθμ. 7890

Τοποθέτηση Διευθυντή Κατάρτισης και Επιμόρφωσης Δικαστικών Υπαλλήλων στην Εθνική Σχολή Δικαστικών Λειτουργών.

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

 

Έχοντας υπόψη:

  1. Τις διατάξεις:

α) Του άρθρου 55Β του ν. 4871/2021 «Μεταρρυθμίσεις στο νομοθετικό πλαίσιο της Εθνικής Σχολής Δικαστικών Λειτουργών και άλλες επείγουσες διατάξεις» (Α’ 246), όπως αυτό προστέθηκε με το άρθρο 14 του ν. 5001/2022 «Επιλογή, κατάρτιση και επιμόρφωση των δικαστικών υπαλλήλων στην Εθνική Σχολή Δικαστικών Λειτουργών – Τροποποιήσεις στον ν. 4871/2021 και λοιπές ρυθμίσεις του Υπουργείου Δικαιοσύνης» (Α’ 227) και τροποποιήθηκε με την παρ. 2 του άρθρου 54 του ν. 5016/2023 (Α’ 21) και β) του π.δ. 83/2019 «Διορισμός Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών» (Α’ 121).

  1. Την υπ΄αρ. 2/2022 απόφαση του Ανωτάτου Δικαστικού Συμβουλίου Πολιτικής και Ποινικής Δικαιοσύνης, αποφασίζουμε:

Τοποθετούμε τη Σοφία Μαντζακίδου του Ναπολέοντος (ΑΔΤ: ΑΗ 105324), Πρόεδρο Εφετών Θεσσαλονίκης, ως Διευθύντρια Κατάρτισης και Επιμόρφωσης Δικαστικών Υπαλλήλων στην Εθνική Σχολή Δικαστικών Λειτουργών, με μερική απασχόληση, η οποία δεν μπορεί να είναι λιγότερη από δύο (2) ημέρες την εβδομάδα και με μειωμένη κατά το ήμισυ άσκηση των καθηκόντων της κύριας θέσης της. Η τοποθέτησή της αφορά σε μία (1) μόνο θητεία τριών (3) ετών, η οποία, κατ’ εξαίρεση, παρατείνεται μέχρι την ολοκλήρωση της διαδικασίας τοποθέτησης του νέου Διευθυντή Κατάρτισης και Επιμόρφωσης Δικαστικών Υπαλλήλων.

Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Αθήνα, 24 Φεβρουαρίου 2023

Ο Υπουργός

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ

Ν. 5025/2023 “Διατάξεις για τη θωράκιση του θεσμικού πλαισίου του αθλητισμού και τον εξορθολογισμό της αθλητικής νομοθεσίας”

Δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ Α΄ 42/24.2.2023 ο Ν. 5025/2023 με τίτλο “Διατάξεις για τη θωράκιση του θεσμικού πλαισίου του αθλητισμού και τον εξορθολογισμό της αθλητικής νομοθεσίας”.

Με τον νόμο αυτό τροποποιούνται διατάξεις του Ν. 2725/1999 “ερασιτεχνικός και επαγγελματικός αθλητισμός και άλλες διατάξεις”.

 

Λήψη ΦΕΚ σε μορφή pdf