(αναδημοσίευση από την Εφημερίδα των Συντακτών της 28/29 -1-2023)

Ο τρόπος μετάβασης σε νέο Σύνταγμα με λιγότερες ελευθερίες

Χριστόφορου Σεβαστίδη, ΔΝ Εφέτη,

Μέλους του ΔΣ της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων

Με το βάρος του Θεμελιώδους Νόμου της κοινωνίας, έμφορτος ιδεολογικοπολιτικών συγκρούσεων και πολύμορφων αγώνων, φορέας ενός ιστορικού νήματος που κρατάει από την γαλλική αστική επανάσταση, αποτέλεσε πάντα έναν συγκερασμό αντιτιθέμενων συμφερόντων, ένα αποτύπωμα της κοινωνικής και πολιτικής κατάστασης τη στιγμή της σύνταξής του. Το αυξημένο κύρος και η ισχύς του Συντάγματος απαιτούν μια σταθερότητα στην εφαρμογή των κανόνων του και μια διαδικασία αναθεώρησής του αυστηρά τυπική και αργή.

            Ο χρόνος που μεσολαβεί μεταξύ των Συνταγματικών αναθεωρήσεων δεν είναι κενός. Μικρές ανεπαίσθητες ή μεγάλες αλλαγές, που αποτυπώνονται άλλοτε σε νομοθετικά κείμενα άλλοτε σε δικαστικές αποφάσεις, σε επιστημονικές μελέτες, που καταγράφονται ως κοινωνικές τάσεις, συσσωρεύονται διαρκώς και αποτελούν το υλικό, την μαγιά της επόμενης αναθεώρησης. Τα Κράτη έχουν τους κατάλληλους μηχανισμούς να καναλιζάρουν, να κατευθύνουν τις εξελίξεις, να ωριμάσουν τις συνθήκες όπως αυτά επιθυμούν με τέτοιον τρόπο που η ενσωμάτωση των αλλαγών και η μετουσίωσή τους σε συνταγματικούς κανόνες να φαντάζει μια εντελώς φυσιολογική εξέλιξη.

            Ο νικητής υπαγορεύει τους όρους, ο νικημένος τους υφίσταται. Ο πρώτος επιθυμεί ωστόσο η κυριαρχία του να μην προκαλέσει κοινωνικές συγκρούσεις και αναταραχές. Να γίνει με τον περισσότερο ανώδυνο τρόπο ώστε να διασφαλιστεί η κοινωνική ειρήνη. Οι υφιστάμενες συνταγματικές διατάξεις –προϊόν ενός παλαιότερου κοινωνικού συσχετισμού δυνάμεων- διατηρούν την τυπική τους ισχύ και δεν καταργούνται. Διαβρώνονται όμως με συστηματική συνέπεια από δεκάδες νομοθετικές παρεμβάσεις στα πλαίσια της δυνατότητας  που παρέχει το ίδιο το Σύνταγμα («όπως νόμος ορίζει»). Σαν τον «διχοτομημένο υποκόμη» του Καλβίνο το μισό καλό, το συντετριμμένο, οι συνταγματικές αρχές που προβλέπουν την ελευθερία έκφρασης και του τύπου, το δικαίωμα της συνάθροισης, της απεργίας, το δικαίωμα στην εργασία, στην κοινωνική ασφάλιση, το απόρρητο των επικοινωνιών– κομβικό ζήτημα στον πολιτικό και επιστημονικό διάλογο που διεξάγεται αυτές τις μέρες, μένουν γράμμα κενό καθώς το μισό κακό, οι νομοθετικές παρεμβάσεις, έχουν εξολοθρεύσει τον γεννήτορά τους.

            Οι κοινωνίες που συνήθως μόνο με συγκρούσεις τιθασεύονταν στο παρελθόν έπειτα από συνταγματικές εκτροπές, βαθιά πολιτικοποιημένες, που αξιολογούσαν την προσήλωση στη συνταγματική νομιμότητα με άλλους όρους, δύσκολα διαχειρίσιμους από τις κυβερνήσεις (θα θυμηθεί εύκολα κανείς την γενιά του 1-1-4 και τους αγώνες για την περιφρούρηση του Συντάγματος), επιβεβαιώνουν σήμερα, μετά από 5 αιώνες, τη σκέψη του Ετιέν ντε Λα Μποεσί «Ένας λαός σκλαβώνεται μόνος του, κόβει τον ίδιο του τον λαιμό, όταν έχοντας επιλέξει ανάμεσα στο να είναι υποτελής και στο να είναι ελεύθερος, εγκαταλείπει τις ελευθερίες και μπαίνει στον ζυγό, συναινώντας στην ίδια του την δυστυχία ή μάλλον προφανώς καλωσορίζοντάς την».

Οι διαδοχικές οικονομικές κρίσεις δημιούργησαν αναμφισβήτητα φτώχεια και εξαθλίωση σε σημαντικό κομμάτι του λαού, σίγουρα όμως όχι στον βαθμό που βίωσαν τα αποτελέσματα των κρίσεων οι γενιές της μετανάστευσης πριν την μεταπολίτευση. Η μετατόπιση του επιδίκου αποκλειστικά στα ζητήματα της ακρίβειας και της καθημερινότητας, όπως προκύπτει από διάφορες δημοσκοπήσεις, αποκαλύπτει περισσότερο τις συνέπειες της βαθιάς αποπολιτικοποίησης της κοινωνίας και της έλλειψης ισχυρών αντίβαρων. Τα συνταγματικά δικαιώματα γράφονται ξανά. Ερήμην μας ή με την συμμετοχή μας.

Οι θέσεις μας στο ΔΣ της 20^ης Ιανουαρίου 2023

Χριστόφορου Σεβαστίδη, ΔΝ Εφέτη,

Χαράλαμπου Σεβαστίδη, Εφέτη,

Παντελή Μποροδήμου, Πρωτοδίκη,

Μιχάλη Τσέφα, Προέδρου Πρωτοδικών,

Ιωάννη Ασπρογέρακα, Προέδρου Πρωτοδικών,

Ευθαλίας Κώστα, Ειρηνοδίκη,

Μελών του ΔΣ της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων

Επί της υπ’ αριθμό 1/2023 Γνωμοδότησης του Εισαγγελέα ΑΠ. Στην επιστημονική τοποθέτηση και κριτική που προηγήθηκε όλες τις προηγούμενες ημέρες επί της υπ’ αριθμό 1/2023 Γνωμοδότησης του Εισαγγελέα του ΑΠ έχουμε κάνουμε τις εξής επισημάνσεις: Αρχικά παρατηρείται μία μεταβολή της μέχρι σήμερα σταθερής στάσης της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου, όπως καταγράφεται σε προηγούμενες γνωμοδοτήσεις της, κατά την οποία η γνωμοδοτική αρμοδιότητα δεν περιλαμβάνει «υποθέσεις επί των οποίων επελήφθησαν ήδη ή πρόκειται να επιληφθούν οι αρμόδιες δικαστικές αρχές ή επί θεμάτων που απασχόλησαν ή πρόκειται να απασχολήσουν τα δικαστήρια ή τα δικαστικά συμβούλια προς αποφυγήν επηρεασμού της κρίσης τους». Η αυτοπεριοριστική αυτή θέση της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου ως προς την γνωμοδοτική της αρμοδιότητα συνδυάζεται με την παραδοχή ότι το αντικείμενο της γνωμοδότησης πρέπει να αφορά ευρύτατες κατηγορίες προσώπων αφού μόνον τότε πρόκειται περί θέματος που παρουσιάζει γενικότερο ενδιαφέρον και δεν νοείται τέτοια εισαγγελική αρμοδιότητα επί υποβολής ερωτημάτων ιδιωτών (ενδεικτικά Γνμδ ΕισΑΠ 3/2022, 15/2021, 10/2020, 12/2020, 10/2018). Ως εκ τούτου, η προβληματική σχετίζεται εν προκειμένω, με το γεγονός ότι το ερώτημα τέθηκε από ιδιώτη τηλεπικοινωνιακό πάροχο προς την Εισαγγελία του ΑΠ για ένα ζήτημα που πρόκειται να απασχολήσει τα δικαστήρια και αφορά την συμβατότητα των διατάξεων του ν. 5002/2022 με το Σύνταγμα. Ο ιδιώτης τηλεπικοινωνιακός πάροχος, όμως, ακόμα και υπό την εκδοχή ότι δικαιούται να αιτηθεί την έκδοση γνωμοδότησης, δεν μπορεί παρά να ενδιαφέρεται αποκλειστικά και μόνο για το δικαίωμα της ΑΔΑΕ να ζητήσει απ αυτόν συγκεκριμένα στοιχεία στα πλαίσια των ελεγκτικών της αρμοδιοτήτων. Εκφεύγει συνεπώς του ενδιαφέροντος του ιδιώτη παρόχου το πως η ΑΔΑΕ στη συνέχεια θα αξιοποιήσει τα στοιχεία αυτά, εάν δηλαδή θα ενημερώσει ή όχι τους θιγόμενους πολίτες σε συμμόρφωση της κειμένης νομοθεσίας. Πολύ περισσότερο δεν θα μπορούσε ο ιδιώτης πάροχος να αξιώσει εισαγγελική γνωμοδότηση για την ποινική αντιμετώπιση των μελών της ΑΔΑΕ σε περίπτωση που παραβιάσουν τις διατάξεις του ν 5002/2022.

Περαιτέρω, σε επίπεδο ουσίας, είχαμε διατυπώσει ως μέλη του ΔΣ της Ε.Δ.Ε. έγκαιρα και κατά την διαδικασία της διαβούλευσης του νόμου 5002/2022 τις επιφυλάξεις μας για τη νομοτεχνική αστοχία συγκεκριμένων διατάξεών του, όπως το ενδεχόμενο υποβάθμισης του ρόλου μιας Ανεξάρτητης Αρχής συνταγματικά κατοχυρωμένης όπως είναι η Α.Δ.Α.Ε. και της διάσπασης μεταξύ αφενός των ελεγκτικών αρμοδιοτήτων της που προβλέπονται από το Σύνταγμα και αφετέρου του δικαιώματος ενημέρωσης των θιγόμενων πολιτών, που ανατίθεται πια σε τριμελή επιτροπή. Με την υπ΄ αριθμό 1/2023 Γνωμοδότηση του ΕισΑΠ φαίνεται να εκφράζεται η άποψη ότι ενόψει της τροποποίησης του νομοθετικού πλαισίου για τις προϋποθέσεις ενημέρωσης προσώπου που έχει υπόνοιες ότι έχει αρθεί παράνομα το απόρρητό του, αδρανεί πλην της ενημερωτικής (που ρητά καταργήθηκε με το άρθρο 4 ν.5002/22) και η ελεγκτική αρμοδιότητα της ΑΔΑΕ (όπου ωστόσο δεν έλαβε χώρα τροποποίηση). Είναι σαφές ότι στα πλαίσια της εφαρμογής ενός νέου νομοθετικού πλαισίου, όπως αυτό που εισήγαγε ο ν. 5002/2022, είναι θεμιτό να εκφραστούν με επιστημονικό τρόπο όλες οι απόψεις. Ως εκ τούτου ενόψει και του νεοπαγούς χαρακτήρα της εισαγγελικής αμφισβήτησης περί της ελεγκτικής αρμοδιότητας της ΑΔΑΕ και έως ότου λάβει θέση ο «φυσικός» και ανεξάρτητος δικαστής κατά την εκδίκαση οποιασδήποτε σχετικής υπόθεσης προκύψει στο μέλλον, η συζήτηση θα πρέπει να παραμένει επιστημονική και ελεύθερη, ανεπηρέαστη από ευλόγως παρεξηγήσιμες υπομνήσεις περί τέλεσης από τους φορείς της διαφορετικής άποψης – περιλαμβανομένων και των μελών της ΑΔΑΕ – εγκλημάτων της βαρύτητας του άρθρου 148 ΠΚ (κατασκοπία).

Κυρίες και  κύριοι  συνάδελφοι,

Επτά μήνες από την ανάληψη των καθηκόντων του νέου προεδρείου έγιναν  5 Διοικητικά Συμβούλια   τα οποία δεν περιέλαβαν στην ημερήσια διάταξή τους ούτε ένα θέμα Ειρηνοδικών.  Θα μπορούσε  κάποιος  καλοπροαίρετος ,που θέλει να δείξει ανοχή η επιείκεια, να ισχυρισθεί ότι πρέπει να δοθεί χρόνος μέχρι την διαμόρφωση, την ολοκλήρωση και την κατάθεση προτάσεων για τα φλέγοντα ζητήματα των Ειρηνοδικείων και των συναδέλφων μας Ειρηνοδικών. Εξάλλου κανείς  δεν ισχυρίσθηκε  ούτε και θα μπορούσε να ισχυρισθεί ότι στο χρονικό διάστημα των επτά  μηνών  μπορούν να λυθούν  όλα  τα χρόνια  προβλήματά μας.   Ωστόσο όχι μόνο από τις  πρόσφατες προεκλογικές διακηρύξεις των υποψηφίων αλλά από πολύ νωρίτερα , εδώ και τρία περίπου χρόνια , είχε ξεκινήσει  -και  κυρίως  μέσα  στα διάφορα φόρουμ και τις  κοινότητες – μια   καθημερινή φιλολογία , μια εντός εισαγωγικών κριτική για το έργο του προηγούμενου προεδρείου και ειδικότερα  για το πρόσωπό μου , μια κριτική που αρκετές φορές ξεπέρασε τα όρια του καλοπροαίρετου και μεταβλήθηκε σε ύβρη, λάσπη , συκοφαντία και ανθρωποφαγία.  Και πού στηριζόταν  αυτή  η κριτική; Στο ότι «δήθεν»  δεν υπήρχε  επαρκής  εκπροσώπηση  των  Ειρηνοδικών,  ότι το προεδρείο  δεν  έδειχνε  ενδιαφέρον   για το κλάδο των  Ειρηνοδικών  κλπ.  Εννοείται  ότι όλα αυτά  ήταν αναληθή , αφού η προηγούμενη εξαετία     ήταν το μόνο χρονικό διάστημα  τα τελευταία  χρόνια   που η Ενωση ασχολήθηκε τόσο  πολύ και  τόσο σοβαρά με τους Ειρηνοδίκες.  Δεν χρειάζεται να  αναφερθώ στο μεγάλο έργο μας για τους Ειρηνοδίκες,   στην συμμετοχή μας  στην  νομοπαρασκευαστική επιτροπή  για τον οργανισμό δικαστηρίων και  στο τί πετύχαμε σ’ αυτήν,    για την ίδρυση της   κατεύθυνσης  Ειρηνοδικών,  ( για την  οποία  μάλιστα ο κ. Υπουργός Δικαιοσύνης   ανέφερε στην ομιλία του ότι  ήταν  η μεγαλύτερη θεσμική μεταβολή των τελευταίων  ετών) ,για τις  ένορκες  βεβαιώσεις , που με τις νέες τροποποιήσεις  του ΚΠολΔ μεταφέρθηκε μεγάλος αριθμός τους   και στους δικηγόρους ,για την αποτροπή έκτροπων καταστάσεων τις  οποίες   προσπαθούσαν    οι τράπεζες  να   επιβάλουν   στο νόμο για τον επαναπροσδιορισμό των  υπερχρεωμένων νοικοκυριών. Αυτά   έχουν γραφεί και έχουν  ειπωθεί επανειλημμένως  με δημόσιες  ανακοινώσεις μας. Ωστόσο  εκείνο  που  γεννά τώρα την μεγάλη απορία  είναι  , γιατί ύστερα από τόση έντονη κριτική  , το παρόν προεδρείο  δεν έδωσε  κάποια προτεραιότητα ( έστω και μικρού βαθμού)   σε κάποιο από τα θέματα  εκείνα  που αποτέλεσαν το αντικείμενο της   κριτικής  τους;   Σε  ποιο θέμα  ημερήσιας  διάταξης   τέθηκε  ως άμεσης  προτεραιότητας  α) η   άμεση και πλήρη  κατάργηση της αρμοδιότητας των Ειρηνοδικών περί λήψης ένορκων βεβαιώσεων, β) η άμεση κατάργηση και των λοιπών μη δικαιοδοτικών καθηκόντων των Ειρηνοδικών ,γ) το   αίτημα  για  παράταση της προθεσμίας επαναπροσδιορισμού και εκδίκασης των εκκρεμών αιτήσεων για τουλάχιστον 3 έτη, δ) το σχέδιο  που όπως μας  δήλωσαν  προεκλογικά έχουν   ήδη επεξεργαστεί και έχουν διαμορφώσει προτάσεις για θέματα όπως είναι η συμμετοχή των Ειρηνοδικών στα τριμελή, στις κατ’ οίκον έρευνες, στις υπηρεσίες αυτοφώρου, αλλά και στην κατάργηση των μονοεδρικών Ειρηνοδικείων; Πόσος χρόνος  χρειαζόταν  για να περιληφθεί το υπάρχον σχέδιο,  ως  θέμα  ημερήσιας διάταξης, να συζητηθεί στο Δ.Σ και να ακουστούν οι απόψεις  όλων των μελών του Προεδρείου;  Που είναι   η ολοκληρωμένη πρόταση για τη βαθμολογική και μισθολογική εξομοίωση των Ειρηνοδικών με τους  Πρωτοδίκες;   Τι ενέργειες  έγιναν  από το προεδρείο για να εξασφαλισθεί  ότι δεν θα υπάρξει  νέα  αύξηση  της  καθύλην αρμοδιότητάς μας τα επόμενα χρόνια ; Και όχι  μόνο δεν τέθηκε κανένα  από τα  θέματα  του  προεκλογικού τους   λόγου, αλλά   άμεσα το προεδρείο με  την ανάληψη των καθηκόντων του κατήργησε  την  επιστημονική επιτροπή των Ειρηνοδικών, πετώντας  στην άκρη   το κόπο των  συναδέλφων μας  που  ασχολήθηκαν με τόση θέρμη για να συντάξουν    τις μελέτες   που ανέδειξαν   τις χρόνιες παθογένειες του ειρηνοδικειακού κλάδου  προτείνοντας  λύσεις εφικτές και  υλοποιήσιμες ,   ενώ επι πλέον  πολύ σύντομα  πάλι   (  και παρά την  κατ΄επίφαση    μόνο  λειτουργία της επιτροπής    παρακολούθησης  του   νομοθετικού έργου )  την  7.10.2022  ψηφίσθηκε  ο νέος  Κώδικας Εισπράξεως Δημοσίων   Εσόδων  (  ν.  4978/2022) με  το  άρθρο  8  του  οποίου  ανατίθενται[1]  κατά παράβαση του Συντάγματος, νέα  και μάλιστα  διοικητικής φύσεως καθήκοντα στους  Ειρηνοδίκες  τους οποίους  μάλιστα υποβαθμίζει   με την εξομοίωσή τους   με την αστυνομική αρχή.   Ποιά  παρακολούθηση του νομοθετικού έργου  έγινε από τα μέλη της επιτροπής  στην οποία συμμετέχει και ο εκπρόσωπός μας  Ειρηνοδίκης  ώστε να αποτραπεί κάτι τέτοιο?  Προφανώς το ερώτημα είναι  ρητορικό γιατί είναι  βέβαιο  ότι απάντηση  δεν θα δοθεί. Και  γιατί?   Γιατί στην πραγματικότητα  υπάρχει σαφής και σοβαρή   αδυναμία  της νέας διοίκησης  της  Ενωσης  να ανταποκριθεί στο  δύσκολο έργο της και κυρίως να διαχειρισθεί τα προβλήματα των Ειρηνοδικών, που αποτελούν το  1/3  του δικαστικού σώματος.     Δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο   ότι  χάθηκε μια τεράστια ευκαιρία  κατά την συνάντηση με τον κ Πρωθυπουργό της χώρας  και μάλιστα σε  προεκλογική περίοδο να θέσουμε  όλα τα σοβαρά ζητήματα  είτε του δικού μας κλάδου , είτε τα γενικότερα ζητήματά μας    και να προσπαθήσουμε   να αποσπάσουμε  μια δέσμευσή του  για την υλοποίησή τους, ή τουλάχιστον μια  υπόσχεση ότι θα γίνει  μια  προσπάθεια.  Όμως  υπάρχει και  μια ακόμη απάντηση  ,ίσως  η σημαντικότερη.  Και αυτή είναι ότι  το παρόν προεδρείο δεν έχει  κανένα  σχέδιο, καμμιά σοβαρή  θέση ,  κανένα  όραμα , για τους Ειρηνοδίκες ., και βέβαια ούτε ποτέ είχε,    εκτός από κάποιες   γενικόλογες αοριστίες  οι  οποίες   αναμασώνται  κάθε δύο χρόνια πριν τις  εκλογές και στην συνέχεια  ξεχνιούνται.  Και αυτό είναι γνωστό  σε  όλους και τουλάχιστον στους παλιότερους από εμάς.  Είναι γνωστό ότι  όλος ο προεκλογικός  (δημόσιος)λόγος  κάποιων  εκ  των   μελών του Προεδρείου  , με τον οποίο  πείσθηκαν  οι νέοι συνάδελφοί μας  και τους εμπιστεύθηκαν ,  στηρίχθηκε  αφενός μεν  στην αντίδρασή τους για την επίσπευση των αιτήσεων  των υπερχρεωμένων, με την οποία τους κατατρομοκρατούσαν ,  οτι δήθεν θα χρεώνονται 500 δικογραφίες το χρόνο  , χωρίς ωστόσο  να προτείνουν λύσεις,  αφετέρου στην μισθολογική εξομοίωση  με τους πρωτοδίκες! Βέβαια αν και επανειλημμένα είχαν ενημερωθεί για το ζήτημα αυτό  με τις δημόσιες αναρτήσεις μας και για τις ενέργειές μας με τις οποίες απετράπησαν έκτροπες  καταστάσεις, εν τούτοις συνέχιζαν να επενδύουν στο ζήτημα αυτό με μόνη εκ μέρους τους πρόταση τελικά  ,την   παράταση εκδίκασης των εκκρεμών αιτήσεων. Σήμερα και απ’ τη στιγμή που βρίσκονται στο προεδρείο , ΟΥΔΕΝ αίτημα παράτασης έχει υποβληθεί. Ωστόσο  η  6ετής  θητεία του προηγούμενου  προεδρείου της Ενωσης , έβαλε τόσο ψηλά τον πήχη στον τρόπο  διαχείρισης, διεκδίκησης  και  διαπραγμάτευσης  σε  όλους  τους τομείς,  μεταξύ των  οποίων και των οικονομικών μας  θεμάτων,  ( θυμίζω τις   διαδοχικές ΠΟΛ μετά το 2016  και την είσπραξη  πολλών χιλιάδων ευρώ),  με συνέπεια  το σημερινό προεδρείο  να μην μπορεί να ακολουθήσει και να φθάσει στο ελάχιστο  το αντίστοιχο μέτρο   .Όμως  αν στο πρώτο εξάμηνο  της  διοίκησής  του το νέο προεδρείο      δείχνει τόσο σοβαρή αδυναμία διαχείρισης  ,  μπορούμε να καταλάβουμε τι θα ακολουθήσει το επόμενο χρονικό διάστημα …

[1] «     κατ’ εξαίρεση, εάν πρόκειται για οφειλέτες ύποπτους φυγής ή γενικώς εάν από τη μη άμεση λήψη αναγκαστικών μέτρων πιθανολογείται κίνδυνος ζημίας του Δημοσίου, μπορεί να λαμβάνονται, από τον Διοικητή της ΑΑΔΕ ή το όργανο στο οποίο έχει μεταβιβαστεί η αρμοδιότητα ή έχει εξουσιοδοτηθεί για την επιδίωξη της είσπραξης της οφειλής, αναγκαστικά μέτρα ακόμη και πριν το χρέος καταστεί ληξιπρόθεσμο, κατόπιν σύμφωνης γνώμης του Ειρηνοδίκη της έδρας του οργάνου που κατά περίπτωση αιτείται τη λήψη των μέτρων ή της Αστυνομικής Αρχής, όπου δεν εδρεύει Ειρηνοδικείο»

Αποκάλυψη για μυστική συνάντηση του προεδρείου της Ε.Δ.Ε. με τον Υπουργό Δικαιοσύνης

Χριστόφορου Σεβαστίδη, ΔΝ- Εφέτη,

Χαράλαμπου Σεβαστίδη, Εφέτη,

Παντελή Μποροδήμου, Πρωτοδίκη,

Μιχάλη Τσέφα, Προέδρου Πρωτοδικών,

Ιωάννη Ασπρογέρακα, Προέδρου Πρωτοδικών,

Ευθαλίας Κώστα, Ειρηνοδίκη

         Είχαμε από καιρό προειδοποιήσει ότι η στάση του προεδρείου της Ένωσης, ήταν το λιγότερο ύποπτη όσον αφορά στο αίτημα διεκδίκησης των δώρων εορτών. Όμως η πραγματικότητα μάλλον υπερβαίνει τις προβλέψεις μας. Χθες σε δημόσια συνομιλία μεταξύ μέλους της διαδικτυακής ομάδα ΤΑΛΩΣ και του μέλους του προεδρείου της Ένωσης κ. Φούκα, ο τελευταίος παραδέχθηκε ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι σε χρόνο που προηγήθηκε της κοινής συνάντησης όλων των δικαστικών Ενώσεων με τον πρωθυπουργό, έλαβε χώρα άγνωστη συνάντηση μελών του προεδρείου με τον Υπουργό Δικαιοσύνης, ο οποίος τους υπέδειξε να μην εγείρουν το ζήτημα των δώρων εορτών, γιατί έτσι θα κινητοποιηθεί όλο το Δημόσιο. Έσπευσε βέβαια να διαγράψει άμεσα το μήνυμά του, όταν κατάλαβε το μέγεθος της αποκάλυψης, ήταν όμως αργά. Στις επίμονες ερωτήσεις τόσο του μέλος του Δ.Σ. Παντελή Μποροδήμου, όσο και άλλης συναδέλφου, μέλους της διαδικτυακής ομάδας, που είδε την ανάρτηση και τη διαγραφή, αρνήθηκε να δώσει οιαδήποτε απάντηση για το πότε, με ποια σύνθεση και με ποια ατζέντα έλαβε χώρα συζήτηση του προεδρείου με το υπουργείο για τα δώρα και πώς αυτή οδήγησε στο να προτείνει τη μη διεκδίκησή τους.

        Η μυστική διπλωματία είναι μαχαίρι δίκοπο για τους άτεχνους μύστες της. Ήταν άραγε σε γνώση των υπόλοιπων δικαστικών Ενώσεων μια τέτοια συνάντηση; Η κ. Στενιώτη οφείλει να λάβει δημόσια θέση για το περιεχόμενό της και να ενημερώσει επίσημα το Δ.Σ και τα μέλη της Ένωσης. Να μας εξηγήσει για ποιόν λόγο απέκρυψε αυτήν την συνάντηση στην προχθεσινή ΓΣ. Αντιλαμβάνεται και η ίδια ότι το αίτημά μας έχει βάσιμες πιθανότητες ευδοκίμησης και για τον λόγο αυτό το αντιμάχεται ώστε να υλοποιηθεί η συμφωνία που έχει κάνει με τον υπουργό.  Όσο καθυστερεί να τοποθετηθεί τόσο πιο αποκαλυπτική θα γίνεται η σιωπή και τόσο πιο υπονομευτική για τη δίκαιη διεκδίκηση των δώρων, που είναι πλέον απόφαση του ανώτατου συλλογικού μας οργάνου. Το προεδρείο της Ένωσης οφείλει να αξιοποιήσει τη δυναμική που έδωσε στο αίτημα η απόφαση της Γ.Σ. και όχι να κόπτεται για το επικοινωνιακό αντίκρυσμα που έχει το θέμα για την κυβέρνηση. Ήδη διαφάνηκε και στην χθεσινή απόφαση του Δ.Σ. της Ένωσης Διοικητικών Δικαστών, που αποφάσισε να συστρατευθεί με την Ένωσή μας στη διεκδίκησή των δώρων, ότι το θέμα τίθεται γενικά και επιτακτικά. Το αίτημα για επαναφορά των Δώρων στον δημόσιο τομέα είναι δικαιωμένο στην συνείδηση των πολιτών. Δεν θα επιτρέψουμε να δημιουργούνται υποψίες συναλλαγής σε βάρος του Δικαστικού Σώματος.