Κριτική των λοιπών προτάσεων ενοποίησης – Γιατί να προκριθεί η πρότασή μας

 

Χριστόφορος Σεβαστίδης, ΔΝ- Εφέτης,

Χαράλαμπος Σεβαστίδης, Εφέτης,

Παντελής Μποροδήμος, Πρωτοδίκης,

Μιχάλης Τσέφας, Πρόεδρος Πρωτοδικών

Ιωάννης Ασπρογέρακας, Πρόεδρος Πρωτοδικών,

 

Μέλη του ΔΣ της Ε.Δ.Ε.

Αθήνα, 18-2-2024

 

            Παρόλο που το προεδρείο οργανώνει αυτή την ηλεκτρονική  ψηφοφορία σε χρόνο που πλέον λίγες είναι οι προσδοκίες μας για την επιδραστικότητά της και παρόλο που μια κορυφαία στιγμή συλλογικής συνδιαμόρφωσης διενεργείται εντελώς διαδικαστικά και άνευρα, σχεδόν σαν αγγαρεία, εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε, προκειμένου η Ένωση να αποκτήσει μια δομημένη πρόταση, που θα παρουσιασθεί κατά τη διαδικασία νομοθέτησης, αλλά η λογική που τη διέπει θα μπορεί να επιδράσει και στην πορεία υλοποίησης της ενοποίησης στο μέλλον.

            Για τις ανάγκες διευκόλυνσης και συγκριτικής εκτίμησης των προτάσεων που έχουν τεθεί στην κρίση των συναδέλφων, παραθέτουμε μία σύντομη κριτική κάθε πρότασης καθώς και τους λόγους για τους οποίους θεωρούμε ότι η πρότασή μας αξίζει τη στήριξη των συναδέλφων στην επικείμενη ηλεκτρονική ψηφοφορία. Ειδικότερα:

            Πρόταση ομάδας κ. Στενιώτη κλπ.

            Η πρόταση του προεδρείου, ενώ επαγγέλλεται ενοποίηση, αποτελεί ουσιαστικά ονοματοδοσία. Η παράλληλη επετηρίδα, ονοματίζεται «ειδική» για να εκπληρώσει ακριβώς την ίδια αποστολή που επιτελεί μια παράλληλη. Η διατήρηση «αρχικά» των οργανικών στα Περιφερειακά Πρωτοδικεία και η ανάθεση στους άλλοτε Ειρηνοδίκες υποθέσεων από τον Προϊστάμενο Πρόεδρο Πρωτοδικών «μετά από γνώμη του αρχαιότερου Ειρηνοδίκη», διατηρεί τη λειτουργία των εσωτερικών διαχωρισμών, μεταξύ δικαστικών λειτουργών, χωρίς να αγγίζει το ζήτημα της εξειδίκευσής τους και στοχεύει στην ασάφεια των καθηκόντων. Η πρόβλεψη ότι «σταδιακά» ανατίθενται υποθέσεις αρμοδιότητας Μονομελούς Πρωτοδικείου στους άλλοτε Ειρηνοδίκες, κλείνει το μάτι στην προοπτική διατήρησης της ύλης ως έχει, προοπτική που η ίδια η πρόταση στην επόμενη στροφή αποκλείει. Τα δε καθήκοντα του Προέδρου Πρωτοδικών της «ειδικής» επετηρίδας, βαθμός στον οποίο αντιστοιχείται άμεσα πρώην Ειρηνοδίκης, δεν περιγράφονται ούτε ακροθιγώς, υπολαμβάνοντας την ύπαρξη δύο ταχυτήτων εντός του ίδιου ακριβώς δικαιοδοτικού πλαισίου. Τέλος, η πρόταση για επιμόρφωση των νέων πρωτοδικών αποκλειστικά με διαδικτυακά σεμινάρια, αποκλείει την αναγκαία εποπτεία και τον εκπαιδευτικό ρόλο της ΕΣΔΙ, αποτυπώνοντας τη σαφή της υποβάθμιση.

            Η πρόταση της Γεν. Γραμματέα κ. Κώνστα

            Ο προσανατολισμός της πρότασης, στην κατεύθυνση του διαχωρισμού της ύλης, είναι στη σωστή κατεύθυνση. Πλην όμως η πρόταση – ως τίθεται – έχει εντελώς αδρά και γενικά χαρακτηριστικά, χωρίς να εξειδικεύει τίποτα ως προς την εφαρμογή της. Ειδικότερα, ενώ φέρεται να οδηγεί σε άμεση αντιστοίχιση των υπαρχόντων Ειρηνοδικών με τους βαθμούς των Εφετών, Προέδρων Πρωτοδικών και Πρωτοδικών δίνοντας την προοπτική υπηρεσιακής εξέλιξης ως το βαθμό του Προέδρου Εφετών, ουδέν καταγράφεται για το επιμέρους δικαιοδοτικό αντικείμενο αυτών, γεγονός που αποτελεί ηθελημένη ασάφεια, που στοχεύει ευθέως στις προσδοκίες υπηρεσιακής εξέλιξης των Ειρηνοδικών, αλλά αποδυναμώνει την ουσία της πρότασης έναντι της πολιτείας. Η δε πρόταση για ανάθεση στους Πταισματοδίκες μαζί με τα προανακριτικά καθήκοντα και καθήκοντα περιορισμένης εκδίκασης πλημμελημάτων που τιμωρούνται με προσφορά κοινωφελούς εργασίας, δημιουργεί την εντύπωση ότι δημιουργείται ένα ξεχωριστό είδος δικαστή αποκλειστικής απασχόλησης, με περιορισμένη εξέλιξη και περιορισμένα καθήκοντα.

            Η πρόταση Ειρηνοδικών Θεσσαλονίκης

            Η πρόταση που προέρχεται από συναδέλφους του Ειρηνοδικείου Θεσσαλονίκης αναμενόμενα επικεντρώνεται σχεδόν αποκλειστικά στο ζήτημα της υπηρεσιακής εξέλιξης των Ειρηνοδικών. Κατά την πρόταση αυτή θα πρέπει να δημιουργηθούν δύο επετηρίδες. Αφενός μία ειδική στην οποία θα τοποθετηθούν αυτόματα οι πρώην Ειρηνοδίκες με την εξής αντιστοίχιση: «οι Ειρηνοδίκες Α’ τάξης θα πρέπει να ενταχθούν ως Πρόεδροι Πρωτοδικών, οι Ειρηνοδίκες Β’ τάξης ως Πρωτόδικες που έχουν συμπληρώσει από οκτώ έως δώδεκα έτη υπηρεσίας, οι Ειρηνοδίκες Γ’ τάξης ως Πρωτόδικες που έχουν συμπληρώσει από τέσσερα έως οκτώ έτη υπηρεσίας και οι Ειρηνοδίκες Δ’ τάξης ως Πρωτόδικες που έχουν συμπληρώσει έως τέσσερα έτη υπηρεσίας (ανάλογα με τον ήδη διανυθέντα υπηρεσιακό τους χρόνο ως Ειρηνοδίκες». Αφετέρου μία γενική, η είσοδος στην οποία θα γίνει για τους πρώην Ειρηνοδίκες με την ίδια ακριβώς αντιστοίχιση. Στην πρόταση αυτή δεν προβλέπεται καμία διαφοροποίηση μεταξύ των δύο επετηρίδων ως προς το αντικείμενο εκδίκασης. Δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για εξειδίκευση, ενώ η μόνη διαφορά ειδικής-γενικής επετηρίδας εντοπίζεται στο γεγονός ότι όσοι πρώην Ειρηνοδίκες θα εισέλθουν αυτόματα στην ειδική επετηρίδα θα ανέρχονται μέχρι το βαθμό του Προέδρου Πρωτοδικών, ενώ όσοι εισέλθουν ποσοστιαία και εμβόλιμα στη γενική επετηρίδα θα έχουν απεριόριστη υπηρεσιακή εξέλιξη. Αντιλαμβάνεται κανείς ότι η συγκεκριμένη πρόταση δεν απευθύνεται στο σύνολο του δικαστικού Σώματος, αλλά αποκλειστικά στο κοινό των νυν Ειρηνοδικών, καθώς στην πρόταση αυτοί οι υπόλοιποι βαθμοί αναφέρονται μόνο προκειμένου να επισημανθεί ότι δεν επηρεάζονται. Η αδυναμία της λοιπόν έγκειται κυρίως στο ότι δεν περιγράφει κάποια νέα ιδέα βελτιωτικής αλλαγής του υπάρχοντος συστήματος, αλλά και στο ότι δεν αποτελεί πρόταση που να απευθύνεται ενιαία στο σύνολο μιας Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, αλλά μια πρόταση που απευθύνεται μόνο σε ένα τμήμα αυτής.

            Πρόταση Α. Σακκελαροπούλου – Π. Βασταρούχα

            Η πρόταση αυτή έχει πολλά κοινά στοιχεία με την πρόταση του Ειρηνοδικείου Θεσσαλονίκης με επιμέρους διαφοροποιήσεις. Ακολουθεί τη λογική της αυτόματης ένταξης σε παράλληλη επετηρίδα με παραπομπή στην αντιστοίχιση βαθμών που περιγράφει το σχέδιο που διέρρευσε από το υπουργείο Δικαιοσύνης: «οι Ειρηνοδίκες Α’ τάξης ως Πρόεδροι Πρωτοδικών, οι Ειρηνοδίκες Β’ τάξης ως Πρωτόδικες που έχουν συμπληρώσει από οκτώ έως δώδεκα έτη υπηρεσίας, οι Ειρηνοδίκες Γ’ τάξης ως Πρωτόδικες που έχουν συμπληρώσει από τέσσερα έως οκτώ έτη υπηρεσίας και οι Ειρηνοδίκες Δ’ τάξης ως Πρωτόδικες που έχουν συμπληρώσει έως τέσσερα έτη υπηρεσίας». Και αυτό το σχέδιο προβλέπει δυνατότητα εισαγωγής στη γενική επετηρίδα με βαθμολογική αντιστοίχιση που προβλέπει απόκλιση τεσσάρων (4) υπηρεσιακών ετών από τους νυν πρωτοδίκες. Ως προς τα γενικά καθήκοντα και την εκδικαζόμενη ύλη των επετηρίδων, δε γίνεται κανένας διαχωρισμός. Προτείνονται άλλα μέτρα που σχετίζονται με τη γενικότερη χωροταξία της Δικαιοσύνης (σύσταση ανακριτικού Σώματος, ανάθεση κατ΄ οίκον ερευνών σε αμφότερες τις επετηρίδες, χωρισμό ποινικών – πολιτικών τμημάτων κλπ). Η πρόταση αυτή, παρόλο που επιχειρεί να εισφέρει νέες ιδέες, εν τέλει διακρίνεται από τις ίδιες αδυναμίες που έχει και η πρόταση του Ειρηνοδικείου Θεσσαλονίκης, καθώς δεν αποτελεί πρόταση που αφορά το σύνολο μιας Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, αλλά μια πρόταση που απευθύνεται κυρίως σε ένα τμήμα αυτής.

            Πρόταση κ. Δασύλλα/Πινακίδου/Σαμαρά/Κλάγκου

            Η πρόταση αυτή κινείται στη λογική της τριχοτόμησης του δικαιοδοτικού έργου. Στα θετικά της καταγράφεται ότι κινείται σε λογική της εξειδίκευσης του δικαστικού αντικειμένου. Πλην όμως ο τρόπος με τον οποίο καταγράφεται η συγκρότηση των ειδικών δικαστικών τμημάτων που προκρίνει, περιλαμβάνει μεγάλο βαθμό αυθαίρετων υπολογισμών, ιδίως ως προς την έκταση της δικαστικής ύλης που θα έχει το κάθε τμήμα και τη σχέση της με το προσωπικό που θα αξιοποιηθεί εκεί. Αντίθετα, στη δική μας πρόταση, η ύλη των ειδικών διαδικασιών, που σχεδιάζεται να μεταφερθεί στο Δικαστήριο Ειδικού Αντικειμένου, αποτελεί συνάρτηση της ζήτησης που θα έχει ο κάθε δικαστικός σχηματισμός κατά τη συγκρότησή του, ώστε να επιτευχθεί εξαρχής και με σαφή δεδομένα, η δίκαιη εσωτερική κατανομή της δικαστικής ύλης.

            Οι παραπάνω σύντομες παρατηρήσεις αναδεικνύουν έτι περαιτέρω τα οφέλη από την λειτουργία της διάστρωσης των δικαστικών σχηματισμών, που περιγράφεται στη δική μας πρότασή. Ειδικότερα:

• Δε συναντώνται σε κανένα στάδιο της πολιτικής ή της ποινικής δίκης οι αρμοδιότητες και τα καθήκοντα των Πρωτοδικών του Γενικού με του Ειδικού Αντικειμένου. Αντίστοιχα δεν επηρεάζονται οι προαγωγές και οι μεταθέσεις του ενός Πρωτοδικείου από το άλλο και δεν διαμορφώνονται κοινές δικαστικές συνθέσεις.
• Προωθείται η εξειδίκευση ως προς το δικαιοδοτικό αντικείμενο, που κινείται στα πρότυπα αντίστοιχων ευρωπαϊκών εννόμων τάξεων και προωθεί την εμβάθυνση αλλά και την επιτάχυνση, χωρίς να οδηγεί σε επιστημονική μονομέρεια.
• Εξασφαλίζεται η υπηρεσιακή Δικαιοσύνη, καθώς ο προσδιορισμός της ποσότητας της ύλης γίνεται με το αντικειμενικό δεδομένο του αριθμού των δικαστών που απαρτίζει κάθε είδος Πρωτοδικείου.
• Περιορίζεται η πιθανότητα διατάραξης της προσωπικής και οικογενειακής ζωής των άλλοτε Ειρηνοδικών, καθώς η προοπτική της μετάθεσής τους σχετίζεται αποκλειστικά με την υπηρεσιακή τους εξέλιξη σε Προέδρους Πρωτοδικών Ειδικού Αντικειμένου, με βάσει τις οργανικές θέσεις Προέδρων Πρωτοδικών Ειδικού Αντικειμένου που θα προκύψουν.
• Εξασφαλίζεται η αδιατάρακτη υπηρεσιακή εξέλιξη των άλλοτε Πρωτοδικών και ήδη Πρωτοδικών Γενικού Αντικειμένου, χωρίς υπερβάσεις στην επετηρίδα τους.
• Αφενός η εκδίκαση των πολιτικών υποθέσεων του Πρωτοδικείου Ειδικού Αντικειμένου, σε πρώτο και δεύτερο βαθμό από τους δικαστές αυτού του Δικαστηρίου και αφετέρου η διατήρηση της εκδίκαση των ποινικών υποθέσεων από το Πρωτοδικείο του Γενικού Αντικειμένου, διαμορφώνουν τις συνθήκες της πλήρους μισθολογικής εξομοίωσης όλων των δικαστών του πρώτου βαθμού.
• Εξασφαλίζεται η συνέχιση και η λειτουργία της Εθνικής Σχολής Δικαστικών Λειτουργών, με αντίστοιχη αναμόρφωση των προγραμμάτων σπουδών. Με το ως άνω περιγραφόμενο σχήμα, αποφεύγονται οι κίνδυνοι από την μαζική εισαγωγή νέων δικαστών στο Πρωτοδικείο, που θα οδηγούσε μεσοπρόθεσμα σε ακραία υπηρεσιακή στασιμότητα των νεοεισερχόμενων δικαστών και στρεβλώσεις.
• Τέλος, δε θίγονται με κανένα τρόπο υπαρκτά και δεδομένα μισθολογικά δικαιώματα, ούτε διακινδυνεύεται η απώλεια της κατακτημένης μισθολογικής βαθμίδας των άλλοτε Ειρηνοδικών.

Ασκήσεις προχειρότητας και ασυνέπειας

 

Χριστόφορος Σεβαστίδης, ΔΝ- Εφέτης,

Χαράλαμπος Σεβαστίδης, Εφέτης,

Παντελής Μποροδήμος, Πρωτοδίκης,

Μιχάλης Τσέφας, Πρόεδρος Πρωτοδικών

Ιωάννης Ασπρογέρακας, Πρόεδρος Πρωτοδικών,

 

Μέλη του ΔΣ της Ε.Δ.Ε.

 

Αθήνα, 1-2-2024

 

            Ενημερωθήκαμε ξαφνικά σήμερα για την πρώτη πρόταση του «αιφνιδιασμένου» προεδρείου της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων σχετικά την ενοποίηση του πρώτου βαθμού δικαιοδοσίας. Μετά από επτά μήνες απόλυτης άρνησης του ενδεχόμενου της ενοποίησης και μόνο μια εβδομάδα αφού μας ανακοίνωσε ότι θα διενεργήσει δημοψήφισμα, θέτοντας για όλους προθεσμία υποβολής προτάσεων ως την Παρασκευή 26 Ιανουαρίου ενημερώνοντας ότι δεν θα καταθέσει δική του πρόταση, σήμερα 31 Ιανουαρίου, το ίδιο αυτό προεδρείο καταθέτει «δική του» πρόταση. Φυσικά εμείς δεν θα την απορρίψουμε ως απαράδεκτη, όπως έκανε εκείνο με την πρόταση 311 συναδέλφων μας για έκτακτη Γ.Σ., αλλά θα ασχοληθούμε με την ουσία, επισημαίνοντας όμως ότι οι προτάσεις – ακόμα με τη μορφή κολάζ – οφείλουν να έρχονται έγκαιρα, για να έχουν οποιοδήποτε αποτέλεσμα εκεί που χρειάζεται.

            Παρατηρώντας την πρόταση του προεδρείου, δεν μπορεί κανείς παρά να διακρίνει τη βάση της πρότασης που διέρρευσε από το υπουργείο, πασπαλισμένη με στοιχεία άλλων προτάσεων και σερβιρισμένη με μια γαρνιτούρα από συνδικαλιστικές σκοπιμότητες. Ειδικότερα:

• Η πρόταση προβλέπει ότι στα Νέα Περιφερειακά Πρωτοδικεία (πρώην Ειρηνοδικεία) θα δικάζονται υποθέσεις της σημερινής αρμοδιότητας του Ειρηνοδικείου, αλλά σταδιακά ο εκάστοτε Προϊστάμενος (μετά από γνωμοδότηση του αρχαιότερου Ειρηνοδίκη) θα αναθέτει στους άλλοτε Ειρηνοδίκες και υποθέσεις αρμοδιότητας Μονομελούς Πρωτοδικείου (έως 250.000).

            Με την πρόταση αυτή οι άλλοτε Ειρηνοδίκες δεν εξειδικεύονται σε κάποιο αντικείμενο, αλλά εισάγονται γενικά στο σύνολο του αντικειμένου της πολιτικής δίκης. Ταυτόχρονα το προεδρείο αποφεύγει να περιγράψει την πραγματική εικόνα της καθ΄ ύλην αρμοδιότητας των άλλοτε Ειρηνοδικών, διατηρώντας σκόπιμα την καθόλου δημιουργική ασάφεια ως προς τον τρόπο και το χρόνο μετάβασης από την σημερινή ύλη του Ειρηνοδικείου στην ύλη του Μονομελούς Πρωτοδικείου. Επιπλέον, η πρόταση της γνωμοδότησης του αρχαιότερου Ειρηνοδίκη προς τον Προϊστάμενο, κατά την ανάθεση καθηκόντων από τον τελευταίο, επιχειρεί να απευθυνθεί στο κοινό των νυν Ειρηνοδικών, υποτιμώντας τη νοημοσύνη του με χοντροκομμένο τρόπο και συντηρώντας για το μέλλον ένα διαχωρισμό που δε συνάδει με την έννοια της ενοποίησης.

• Αποδίδει στους άλλοτε Ειρηνοδίκες τους βαθμούς του Πρωτοδίκη και του Προέδρου Πρωτοδικών, χωρίς να ορίζει ποια θα είναι τα καθήκοντα του Προέδρου Πρωτοδικών, που θα προκύπτει από τη δεξαμενή των Ειρηνοδικών και κατά πόσο θα διαφέρουν αυτά από του Προέδρου Πρωτοδικών, προερχόμενου από τη δεξαμενή των Πρωτοδικών.

• Αποκλείει την σε προαιρετική βάση και χωρίς διατάραξη της επετηρίδας, εισαγωγή στη γενική επετηρίδα, εκείνων των Ειρηνοδικών, που θα επιθυμούσαν να επιλέξουν να ακολουθήσουν την υπηρεσιακή εξέλιξη των νυν Πρωτοδικών.

• Δημιουργεί Πρωτοδίκες δύο ταχυτήτων, αποτυγχάνοντας να δώσει τη δυνατότητα εξειδίκευσης ως προς το αντικείμενο της ύλης, αλλά και εκδίκασης υποθέσεων από πολυμελείς συνθέσεις και σε δεύτερο βαθμό, όπως προβλέπεται στη δική μας πρόταση για τη δημιουργία Δικαστηρίων Ειδικού Αντικειμένου.

• Δημιουργεί ασάφειες ως προς τη λειτουργία και τη σκοπιμότητα της ύπαρξης Περιφερειακών Πρωτοδικείων, τα οποία θα δικάζουν ακριβώς της ίδιας ύλης υποθέσεις με τα Κεντρικά Πρωτοδικεία, αλλά θα στελεχώνονται καταρχήν από τους άλλοτε Ειρηνοδίκες, μέχρι την αφυπηρέτηση αυτών. Στην παρούσα φάση επομένως η πρόταση δεν περιλαμβάνει κανενός είδους ενοποίηση από την στιγμή που θα εξακολουθούν να υφίστανται δύο πρωτοβάθμια δικαστήρια που εκδικάζουν ίδιο αντικείμενο διαφοροποιούμενο μόνο ως προς το ποσό του αιτήματος. Μεταβάλλεται απλά το όνομα των Ειρηνοδικείων σε Περιφερειακά Πρωτοδικεία χωρίς καμία ουσιαστική αλλαγή.

• Το κυριότερο: αποτυπώνει ξεκάθαρα την ανάγκη μιας πρότασης φτιαγμένης «στο πόδι», προορισμένης να εξυπηρετήσει μόνο τις ανάγκες συνδικαλιστικής επιβίωσης του νυν προεδρείου, έναντι της καθολικής κριτικής που δέχεται σήμερα από το Δικαστικό Σώμα για την πλήρη απουσία θέσεων.

            Μέσα από κινήσεις σπασμωδικές, χωρίς σχεδιασμό, με άξονα τη διγλωσσία και την συστηματική ασυνέπεια μεταξύ λόγων και έργων, το σημερινό προεδρείο κατόρθωσε να μην έχει η Ένωση καμία πρόταση, ενώ μας χωρίζουν λίγες μέρες από την κατάθεση του νομοσχεδίου στη διαβούλευση. Η πρόταση που κατέθεσε η ομάδα μας στην τακτική ΓΣ του Δεκεμβρίου για διεξαγωγή ηλεκτρονικής ψηφοφορίας ώστε να συνδιαμορφώσει εγκαίρως το Σώμα τους όρους της ενοποίησης, έρχεται ετεροχρονισμένα και υιοθετείται από το προεδρείο πολύ αργά πλέον. Η εμμονή σε έναν παραλογισμό, που διήρκησε για μήνες όταν υπήρχαν επίσημες διαβεβαιώσεις και δημόσιες τοποθετήσεις Υπουργού και Υφυπουργού Δικαιοσύνης πως θα υλοποιηθεί η συνταγματική πρόβλεψη για ενοποίηση, ρίχνει βαριά την σκιά της στην υπηρεσιακή κατάσταση 2.000 πρωτοβάθμιων δικαστών. Η απόρριψη δύο αιτημάτων σύγκλησης έκτακτης ΓΣ και διεξαγωγής τακτικής ΓΣ επί διήμερο με την διαβεβαίωση του προεδρείου πως ενοποίηση δεν πρόκειται να γίνει, η πεισματώδης προσπάθεια να καταστρατηγηθεί ακόμα και το καταστατικό και να επικυρωθεί μία άκυρη απόφαση της ΓΣ, ήταν πράξεις που θυσίασαν το συλλογικό συμφέρον στον βωμό της σκοπιμότητας. Πρωτοδίκες και Ειρηνοδίκες διέρρηξαν τους μεταξύ τους στενούς συναδελφικούς δεσμούς με σφοδρές αντιπαραθέσεις λόγω μιας παρατεταμένης άρνησης του συλλογικού τους οργάνου να δει με ρεαλισμό την κατάσταση και να την διαχειριστεί με υπευθυνότητα. Το προεδρείο έβλεπε απέναντί του πάντοτε την μειοψηφία του ΔΣ και τις εκλογές του Μαϊου και δεν επικεντρώθηκε στα καθήκοντα και στις υποχρεώσεις που ανέλαβε. Η απόρριψη των προτάσεων και της τακτικής που εισηγηθήκαμε στο θέμα αυτό, δεν συνιστούσε δική μας ήττα αλλά οδυνηρή αποτυχία να ανταποκριθούμε σαν Σώμα στις ανάγκες των καιρών.

            Η παρούσα πρόταση του προεδρείου– για τα μάτια του κόσμου – γρήγορα πρόκειται να αντικατασταθεί από κάποιο νέο αφήγημα, ίσως περί της αναστολής του νόμου που θα ψηφιστεί, ελπίζοντας και πάλι στον εφησυχασμό των συναδέλφων και τη διαχείριση της κριτικής. Τους επόμενους μήνες μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου για τον νέο δικαστικό χάρτη θα ακολουθήσει αναμόρφωση του ΚΟΔΚΔΛ και του ΚΠολΔ. Το νέο προεδρείο που θα προκύψει από τις αρχαιρεσίες του Μαϊου θα πρέπει να μπορεί να χειριστεί με υπευθυνότητα και σοβαρότητα τα θέματα, να έχει την διορατικότητα και το σθένος να λαμβάνει αποφάσεις, να λειτουργεί ενωτικά, να είναι η φωνή όλων!

ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ – ΕΠΙΚΑΙΡΟΠΟΙΗΣΗ ΘΕΣΕΩΝ

 

Χριστόφορου Σεβαστίδη, Δ.Ν. Εφέτη,

Χαράλαμπου Σεβαστίδη, Εφέτη,

Παντελή Μποροδήμου, Πρωτοδίκη,

Μιχάλη Τσέφα, Προέδρου Πρωτοδικών,

Ιωάννη Ασπρογέρακα, Προέδρου Πρωτοδικών,

Μελών του ΔΣ της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων

Αθήνα, 22 Ιανουαρίου 2024

 

         Ως μειοψηφία του Δ.Σ. της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, ήμασταν εκείνοι, που καταθέσαμε ήδη από τον Οκτώβριο, ολοκληρωμένη εναλλακτική πρόταση για μια «ήπια» ενοποίηση, σε προαιρετική βάση, με διατήρηση του Ειρηνοδικείου, εισαγωγή όσων Ειρηνοδικών επιθυμούν στα Πρωτοδικεία μετά από αίτησή τους χωρίς υπερβάσεις της επετηρίδας και διατήρηση όλων των κεκτημένων μισθολογικών δικαιωμάτων.

         Όμως, η προειλημμένη απόφαση κατάργησης των Ειρηνοδικείων ως δικαστικών σχηματισμών, που ήδη ανακοινώθηκε, δημιουργεί την ανάγκη να επικαιροποιήσουμε την αρχική μας πρόταση, διατηρώντας αμετάβλητα τα κύρια χαρακτηριστικά της, αλλά λαμβάνοντας υπόψιν και τα νέα δεδομένα που δημιούργησαν αφενός οι κυβερνητικές εξαγγελίες, αφετέρου οι Ολομέλειες των κατά τόπους Δικαστικών σχηματισμών που έχουν γνωμοδοτήσει στο μεσοδιάστημα.

        Τα βασικά χαρακτηριστικά της επικαιροποιημένης πρότασης στηρίζονται στις εξής παραδοχές:

         α) ότι δεν είναι δυνατή η ύπαρξη πραγματικά παράλληλης επετηρίδας, παρά μόνο υπό το σχεδιασμό μιας δικαστικής διάστρωσης κατά την οποία το αντικείμενο και τα καθήκοντα των νυν ειρηνοδικών και των νυν πρωτοδικών θα είναι απολύτως διαχωρισμένα και μη συναντώμενα μεταξύ τους σε οποιοδήποτε στάδιο της πολιτικής ή της ποινικής δίκης.

         β) ότι η έννοια της ενοποίησης του πρώτου βαθμού, υπηρετείται ευχερώς με το διαχωρισμό των αντικειμένων της πολιτικής δίκης, αντιμετωπίζοντας το πρόβλημα ύπαρξης δύο μονομελών πρωτοβάθμιων δικαστηρίων για τις ίδιες διαφορές, που συντηρεί την παρωχημένη μέθοδο διάκρισης των διαφορών με βάση την αξία τους και οδηγούσε στην συγκυριακή αυξομείωση της συνήθους αρμοδιότητας του Ειρηνοδικείου (βλ. Μελέτη Επιτροπής Ειρηνοδικών, δημοσιευμένη στην ιστοσελίδα της ΕΝΔΕ (www.ende.gr, την 08.06.2021).

         γ) ότι οι μεταθέσεις των δικαστικών λειτουργών σχετίζονται άμεσα με την βαθμολογική τους εξέλιξη. Ως εκ τούτου, προκειμένου να υπάρχει δικαστικός σχηματισμός που να εξασφαλίζει την απουσία υπηρεσιακών μετακινήσεων (αμετάθετο), είναι αναγκαίο ο σχηματισμός αυτός να έχει περιορισμένη βαθμολογική εξέλιξη, ενώ η απεριόριστη βαθμολογική εξέλιξη πάντα συνδέεται με υπηρεσιακή μετακίνηση.

         Ειδικότερα:

         Προτείνεται η δημιουργία δύο ξεχωριστών δικαστικών σχηματισμών: του Πρωτοδικείου Ειδικού Αντικειμένου και του Πρωτοδικείου Γενικού Αντικειμένου. Το είδος της δικαστικής ύλης του Πρωτοδικείου Ειδικού Αντικειμένου, θα εκπορεύεται αποκλειστικά από τις ειδικές διαδικασίες του ΚΠολΔ και θα προσδιοριστεί αριθμητικά, όπως παραπάνω εκτέθηκε, από τη σχέση της υπάρχουσας ποσότητας δικαστικής ύλης στα αντικείμενα αυτά και του αριθμού δικαστικών λειτουργών που θα υπηρετήσουν εκεί, ώστε να επιτευχθεί αντιστοίχιση με την ποσότητα και ποιότητα ύλης που θα παραμείνει ως αντικείμενο των Πρωτοδικείων Γενικού Αντικειμένου.

         Ο νέος δικαστικός σχηματισμός, θα είναι πλήρως αυτονομημένος και διακριτός από το Πρωτοδικείο Γενικού Αντικειμένου και σε αυτόν θα δικάζονται όλες οι υποθέσεις αυτής της ύλης σε πρώτο και δεύτερο βαθμό, από τους μέχρι σήμερα Ειρηνοδίκες. Ειδικότερα, σε πρώτο βαθμό οι υποθέσεις Ειδικού Αντικειμένου θα δικάζονται από μονομελή σύνθεση, ενώ σε δεύτερο βαθμό θα δικάζονται από πολυμελή σύνθεση του ίδιου Δικαστηρίου, που θα απαρτίζεται από Πρόεδρο Πρωτοδικών Ειδικού αντικειμένου και δύο Πρωτοδίκες Ειδικού Αντικειμένου εκ των αρχαιοτέρων του δικαστικού σχηματισμού ως μέλη.

         Η υπηρεσία των Πταισματοδικών ανατίθεται στην ρυθμιστική αρμοδιότητα του Πρωτοδικείου Ειδικού Αντικειμένου. Μετά την περαίωση των εκκρεμουσών υποθέσεων από τους νυν Πταισματοδίκες, η υπηρεσία προανάκρισης θα ανατίθεται εκ περιτροπής με Πράξη του Διευθύνοντος το Πρωτοδικείο Ειδικού Αντικειμένου, σε Πρωτοδίκη Ειδικού Αντικειμένου, για περιορισμένο χρόνο διετούς θητείας, κατ΄ αντιστοιχία με τα καθήκοντα των Ανακριτών (που θα ανήκουν στην αρμοδιότητα των Πρωτοδικών Γενικού Αντικειμένου).

         Στην ύλη του Πρωτοδικείου Γενικού Αντικειμένου, ανατίθεται το σύνολο της ύλης που δεν ανήκει στην ύλη του Πρωτοδικείου Ειδικού Αντικειμένου και εκδικάζεται όπως μέχρι σήμερα ορίζεται από τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, καταρχήν από τους μέχρι σήμερα Παρέδρους, Πρωτοδίκες και Προέδρους Πρωτοδικών. Στο Πρωτοδικείο Γενικού Αντικειμένου ανατίθεται και η αρμοδιότητα για την εκδίκαση όλων των πλημμελημάτων και κακουργημάτων της μέχρι σήμερα αρμοδιότητάς τους, με τη συμμετοχή σε συνθέσεις Μονομελούς Πλημμελειοδικείου, Τριμελούς Πλημμελειοδικείου, Δικαστηρίου Ανηλίκων και ΜΟΔ, καθώς και τα καθήκοντα Ανακριτή. Η υπηρεσιακή εξέλιξη των Πρωτοδικών Γενικού Αντικειμένου, διατηρείται ως έχει η μέχρι σήμερα απεριόριστη.

         Κατά τη σύσταση των Πρωτοδικείων Γενικού Αντικειμένου, έχουν δυνατότητα να αιτηθούν εθελοντικά να αποκτήσουν την ιδιότητα του Πρωτοδίκη Γενικού Αντικειμένου, και οι μέχρι πρότινος Ειρηνοδίκες, χωρίς τη διατάραξη της υπάρχουσας επετηρίδας των νυν Πρωτοδικών, ανεξαρτήτως ορίου ηλικίας, μετά από κρίση του Ανώτατου Δικαστικού Συμβουλίου.

         Τέλος, για να έχει αποτέλεσμα το σχέδιο επιτάχυνσης του ρυθμού απονομής της δικαιοσύνης θα πρέπει να προβλεφθεί ανάλογη αύξηση του αριθμού των οργανικών θέσεων των εφετών οι οποίοι θα επιλαμβάνονται των υποθέσεων σε δεύτερο βαθμό.

 

 Τα οφέλη από την λειτουργία της ως άνω διάστρωσης δικαστικών σχηματισμών:

• Δε συναντώνται σε κανένα στάδιο της πολιτικής ή της ποινικής δίκης οι αρμοδιότητες και τα καθήκοντα των Πρωτοδικών του Γενικού με του Ειδικού Αντικειμένου. Αντίστοιχα δεν επηρεάζονται οι προαγωγές και οι μεταθέσεις του ενός Πρωτοδικείου από το άλλο και δεν διαμορφώνονται κοινές δικαστικές συνθέσεις.
• Προωθείται η εξειδίκευση ως προς το δικαιοδοτικό αντικείμενο, που κινείται στα πρότυπα αντίστοιχων ευρωπαϊκών εννόμων τάξεων και προωθεί την εμβάθυνση αλλά και την επιτάχυνση, χωρίς να οδηγεί σε επιστημονική μονομέρεια.
• Εξασφαλίζεται η υπηρεσιακή Δικαιοσύνη, καθώς ο προσδιορισμός της ποσότητας της ύλης γίνεται με το αντικειμενικό δεδομένο του αριθμού των δικαστών που απαρτίζει κάθε είδος Πρωτοδικείου.
• Περιορίζεται η πιθανότητα διατάραξης της προσωπικής και οικογενειακής ζωής των άλλοτε Ειρηνοδικών, καθώς η προοπτική της μετάθεσής τους σχετίζεται αποκλειστικά με την υπηρεσιακή τους εξέλιξη σε Προέδρους Πρωτοδικών Ειδικού Αντικειμένου, με βάσει τις οργανικές θέσεις Προέδρων Πρωτοδικών Ειδικού Αντικειμένου που θα προκύψουν.
• Εξασφαλίζεται η αδιατάρακτη υπηρεσιακή εξέλιξη των άλλοτε Πρωτοδικών και ήδη Πρωτοδικών Γενικού Αντικειμένου, χωρίς υπερβάσεις στην επετηρίδα τους.
• Αφενός η εκδίκαση των πολιτικών υποθέσεων του Πρωτοδικείου Ειδικού Αντικειμένου, σε πρώτο και δεύτερο βαθμό από τους δικαστές αυτού του Δικαστηρίου και αφετέρου η διατήρηση της εκδίκαση των ποινικών υποθέσεων από το Πρωτοδικείο του Γενικού Αντικειμένου, διαμορφώνουν τις συνθήκες της πλήρους μισθολογικής εξομοίωσης όλων των δικαστών του πρώτου βαθμού.
• Εξασφαλίζεται η συνέχιση και η λειτουργία της Εθνικής Σχολής Δικαστικών Λειτουργών, με αντίστοιχη αναμόρφωση των προγραμμάτων σπουδών. Με το ως άνω περιγραφόμενο σχήμα, αποφεύγονται οι κίνδυνοι από την μαζική εισαγωγή νέων δικαστών στο Πρωτοδικείο, που θα οδηγούσε μεσοπρόθεσμα σε ακραία υπηρεσιακή στασιμότητα των νεοεισερχόμενων δικαστών και στρεβλώσεις.
• Τέλος, δε θίγονται με κανένα τρόπο υπαρκτά και δεδομένα μισθολογικά δικαιώματα, ούτε διακινδυνεύεται η απώλεια της κατακτημένης μισθολογικής βαθμίδας των άλλοτε Ειρηνοδικών.

 

         Επίλογος: Γνωρίζουμε καλά ότι η εκπόνηση οποιουδήποτε σχεδίου ενοποίησης, στα πλαίσια των ασφυκτικών χρονικών περιθωρίων, που έχουν τεθεί από το νομοθέτη, αποτελεί μια σύνθετη εργασία, που είναι αδύνατο να οδηγήσει σε απόλυτη ικανοποίηση όλων των εμπλεκομένων. Ο επί πολλούς μήνες συστηματικός εφησυχασμός που καλλιέργησε το προεδρείο της ΕΝΔΕ, ως προς το ενδεχόμενο να μη προχωρήσει η ενοποίηση, κατέστειλε και κατακερμάτισε το διάλογο μεταξύ των μελών μας και ευνόησε τις παρασκηνιακές διαβουλεύσεις και την πολυγλωσσία. Χωρίς έκτακτη Γ.Σ. όταν υπήρχε χρόνος διαλόγου, χωρίς ηλεκτρονική ψηφοφορία, όταν υπήρχε χρόνος συνδιαμόρφωσης, η Ένωση εμφανίζεται πια ουραγός των εξελίξεων και τα μέλη της σταδιακά αυτονομούνται.

         Η παρούσα πρόταση θεωρούμε ότι αποτελεί την τελευταία ελπίδα διαμόρφωσης μιας δίκαιης και εφαρμόσιμης ενοποιητικής λύσης, με το μικρότερο δυνατό υπηρεσιακό κόστος και το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, με γνώμονα την προάσπιση της Δικαστικής Ανεξαρτησίας και την αξίωση των πολιτών για σύγχρονο και αποτελεσματικό σύστημα απονομής Δικαιοσύνης.

Ομιλία στη Γ.Σ. της Ε.Δ.Ε. της 9.12.2023

 

Ι.Ασπρογέρακας,

Πρόεδρος Πρωτοδικών

 

      Η αυστηριοποίηση της υπηρεσιακής μας ζωής, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι μόνο το αποτέλεσμα μιας συγκυριακής σύμπτωσης πολιτικής βούλησης, γενικότερης απαξίωσης θεσμών και αξιών και του αναμενόμενου κοινωνικού αυτοματισμού εις βάρος μας. Έχει βαθιές ρίζες, ποτισμένες με αντιλήψεις περί ευνοημένων δικαστικών λειτουργών, που λαμβάνουν παχυλούς μισθούς, που δεν εργάζονται αρκετά και δεν αξιολογούνται. Αντιλήψεις που εξέθρεψαν τα τελευταία έτη ο δημοσιογραφικός και δικηγορικός λαϊκισμός,  ενισχύθηκαν όμως κι από το προεδρείο, που ενδιαφέρεται περισσότερο για τη διατήρηση αγαστών δημόσιων σχέσεων  με τους εκπροσώπους των εν λόγω επαγγελματικών κλάδων, παρά για την ουσία της παραγόμενης πολιτικής τους.

      Ως ομάδα είτε από τη θέση του προεδρείου, είτε ως μειοψηφία, αναδείξαμε την προβληματική αυτή σε κάθε ευκαιρία, αφού:

      Α) καταγγείλαμε την μη συμμετοχή μας σε νομοπαρασκευαστικές επιτροπές και πετύχαμε για το ζήτημα αυτό ειδικό ψήφισμα στήριξης από την Ευρωπαϊκή Ένωση Δικαστών, όταν μέλη του προεδρείου υπερασπίζονταν την διακριτική ευχέρεια  του υπουργείου να επιλέγει τεχνοκράτες συνεργάτες του και να παραγκωνίζει τους κατά τεκμήριο εκπροσώπους του δικαστικού σώματος. Αποτέλεσμα αυτής της πρωτοφανούς στάσης είναι η ένωσης μας να ακούγεται περιορισμένα στην διαδικασία διαβούλευσης στην Βουλή,  έχοντας χάσει την ευκαιρία να είναι συνδιαμορφωτής νομοθετικών κειμένων που μας αφορούν,

      Β) αντιδράσαμε στα επιχειρούμενα σχέδια του υπουργείου περί αξιολόγησης μας με εξετάσεις μέσω υποχρεωτικών σεμιναρίων, αναδεικνύοντας στην πράξη την αξία της συμμετοχής 1.200 συναδέλφων με την καθιέρωση της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας ως ένα χρήσιμο εργαλείο, όταν το προεδρείο, ενώ είναι υπέρμαχο της εισαγωγής νέων τεχνολογιών στη δικαιοσύνη, επικαλείται δήθεν λόγους διαφάνειας και παραβίασης προσωπικών δεδομένων και αρνείται τη χρήση μιας τέτοιας δυνατότητας  σήμερα,

      Γ) επισημάναμε προς τα Υπηρεσιακά Συμβούλια τον προβληματισμό μας για την ραγδαία αύξηση των αρνητικών εισηγήσεων προαγωγής συναδέλφων, αναδεικνύοντας τον διαρκή αγώνα του δικαστικού λειτουργού για υπηρεσιακή συνέπεια. Δυστυχώς όμως η προσπάθειά μας, υποδαυλίστηκε εσωτερικά από το προεδρείο, αφού μας κατηγορούσαν ότι προσβάλλουμε το κύρος της δικαιοσύνης και ότι αποσκοπούμε σε μικροσυνδικαλιστικές σκοπιμότητες, υιοθετώντας στο σημείο  αυτό και συμπλέοντας απόλυτα με τον πιο ακραίο δημοσιογραφικό αντιδικαστικό λαϊκισμό. Επιπλέον, εξέφρασαν απερίφραστα την ικανοποίηση τους στις προβλέψεις του Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων, ως νομοθέτημα με επαρκές πλαίσιο για το σύνολο της υπηρεσιακής μας κατάστασης. Η κατακραυγή βεβαία του συνόλου των συναδέλφων, τους υποχρέωσε σε αναδίπλωση, υποστηρίζοντας κατόπιν εορτής την άποψη περί αντισυνταγματικότητας της σχετικής διάταξης που περιορίζει το δικαίωμα προσφυγής και το εξαρτά από συγκεκριμένο αριθμό θετικών ψήφων. Επαμφοτερίζουσα στάση όμως που συνοδεύτηκε από την ηχηρή παραίτηση 23 ανωτάτων δικαστών και  εισαγγελέων ως μελών της ένωσης, αλλά και με συνέπειες για την εσωτερική συνοχή του προεδρείου, αφού η Γενική Γραμματέας της Ένωσης, δεν υπέγραψε, κατά την καταστατική της αρμοδιότατα, την σχετική ανακοίνωση, κρατώντας σαφείς αποστάσεις από το περιεχόμενο της, ενώ μέχρι και σήμερα δεν έχει διευκρινίσει τη θέση της επί του εν λόγω ζητήματος. Με ιδιαίτερη ικανοποίηση όμως χαιρετίζουμε τη δέσμευση ενώπιον μας του Υπουργού Δικαιοσύνης ότι θα επαναφέρει τη παλαιά διάταξη περί δυνατότητας δευτεροβάθμιας κρίσης χωρίς εξαρτήσεις από αριθμητικές προϋποθέσεις,

      Δ) καταδικάσαμε άμεσα τις απαξιωτικές για όλο το δικαστικό σώμα αποφάσεις των ΔΣ Αθηνών και Ιωαννίνων για αποχή από τις συνεδριάσεις δικαστηρίων, που συμμετέχουν συγκεκριμένοι δικαστικοί λειτουργοί, επειδή απέρριψαν αιτήματα αναβολών. Αντίθετα και σ’ αυτή τη περίπτωση το προεδρείο πιστό στο δόγμα των καλών δημοσίων σχέσεων και των ίσων αποστάσεων, επικαλέστηκε αόριστα,  ζητήματα αντισυνταγματικότητας, καλώντας το δικηγορικό σύλλογο σε αμοιβαίο διάλογο. Μνημειώδης ωστόσο, όσο και απόλυτα στοχευμένη στην ουσία της, ήταν η χλευαστική ανταπάντηση του προέδρου του ΔΣΑ κ. Βερβεσού, ότι δηλαδή ζητήματα αντισυνταγματικότητας εγείρονται από την δική τους παράλειψη να λάβουν θέση για την γνωστή  γνωμοδότηση Ντογιάκου για την ΑΔΑΕ και τις υποδείξεις του νυν Πρωθυπουργού για τις ανακριτικές ενέργειες στην υπόθεση του σιδηροδρομικού ατυχήματος των Τεμπών.  Και

      Ε) εκφράσαμε την αντίθεση μας στην πρόσφατη πρόταση της Ένωσης Εισαγγελέων περί επιμήκυνσης κατά δύο ωρών των συνεδριάσεων των ποινικών δικαστηρίων, καθώς θεωρούμε ότι αυτή δεν μπορεί να τίθεται στο ζύγι διεκδικήσεων – παραχωρήσεων συγκεκριμένου κλάδου και με ωφελιμιστικά μάλλον για τους ίδιους κριτήρια. Κι αυτό γιατί είναι ζήτημα που αφορά το σύνολο των δικαστικών λειτουργών, που εργάζονται υπό διαφορετικές συνθήκες και με διαφορετικές υπηρεσιακές υποχρεώσεις ανά κλάδο και βαθμό, όλοι όμως σε αντικείμενα που απαιτούν πνευματική διαύγεια και εγρήγορση. Εξάλλου, η συζήτηση αυτή διεξάγεται χωρίς συγκεκριμένα στατιστικά στοιχεία που να επιβεβαιώνουν το σκοπό της. Φοβάμαι όμως ότι αποτελεί προάγγελο μιας επόμενης κατά λογική αναγκαιότητας συζήτησης, αυτής της περιστολής των δικαστικών διακοπών.

      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω τη γνώμη ότι η μεθοδική απαξίωση του έργου και του θεσμικού μας ρόλου, με την επίμονη προβολή της ταχύτητας, ως μοναδικού κριτηρίου αξιολόγησης και τη διαρκή εκτελεστική βούληση για εντατικοποίηση των ρυθμών εργασίας μας, αντιμετωπίστηκε από το παρόν προεδρείο όχι με ουσία, αλλά με μια διάθεση αυτάρεσκης προβολής σε τηλεοπτικά πάνελ και προδιαγεγραμμένες συζητήσεις σε ημερίδες ιδιωτικών φορέων και κύκλων. Είναι στο χέρι μας πιστεύω να παλέψουμε για ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, για δικαιοσύνη για μας τους ίδιους, έχοντας κατά νου ότι η πεμπτουσία της δεν είναι η αυστηρότητα, αλλά η ουσιαστική διάκριση.

      Τέλος, θέλω να απευθυνθώ στους συναδέλφους ειρηνοδίκες και να σας πω ότι τιμούμε την διαχρονική προσφορά σας στο σώμα και αναγνωρίζουμε τον κόπο σας διεκπεραίωσης των υπερχρεωμένων νοικοκυριών. Το ζήτημα της ενοποίησης όμως δεν αφορά μόνο εσάς αποκλειστικά, αλλά συνολικά όλο των πρώτο βαθμό και ανακλαστικά ίσως και το δεύτερο. Τυχόν ψήφιση της πρότασης του ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ, σημαίνει ότι εθελοτυφλούμε σ’ αυτό που θα κληθούμε να διαχειριστούμε το επόμενο διάστημα και δίνουμε λευκή επιταγή στο προεδρείο, χωρίς το τελευταίο να έχει γνωστοποιήσει στο ελάχιστο ως σήμερα τις θέσεις του στο ζήτημα αυτό. Η πρόταση που έχουμε θέσει, δίνει προοπτική και αναβαθμίζει τον ειρηνοδίκη, που επιθυμεί να ενταχθεί στο Πρωτοδικείο, τόσο βαθμολογικά όσο και  μισθολογικά. Βαθμολογικά, με σεβασμό στην ισχύουσα σήμερα επετηρίδα και υπηρεσιακή τάξη, γεγονός που δικαιολογείται όχι μόνο από το σύνταγμα, αλλά κι από το εύρος των νέων δικαστικών καθηκόντων που θα κληθεί να αναλάβει,  σε αστικό και ποινικό επίπεδο, ενώ εξυπηρετεί και την ομαλή του μετάβαση στην νέα του υπηρεσιακή ζωή. Εύχομαι από τη σημερινή ΓΣ να πρυτανεύσει η λογική, αντιλαμβανόμενοι όλοι ότι το διακύβευα είναι κοινό και ότι το συμφέρον της δικαιοσύνης εξυπηρετείται μέσα από τις αναγκαίες υποχωρήσεις και συνθέσεις.